Όταν το σώμα σου μιλάει, οφείλεις να το ακούς!-Γράφει η Litsa Mer
Ανέκαθεν στη ζωή μου ήμουν ευαίσθητος άνθρωπος, που τα αισθήματα μου τα ζούσα με υπερβολή. Έφτασα στο σημείο να βάζω τους άλλους πάνω από μένα.
Σταμάτησα να με αγαπώ και να με προσέχω, με αποτέλεσμα να μη βάζω όρια σε καθετί που με στεναχωρεί και με μειώνει. Νοιαζόμουν τους άλλους περισσότερο από τον ίδιο μου τον εαυτό.
Λένε πως όταν δίνεις αδειάζεις. Και κάποια στιγμή όταν φτάνεις στα όρια σου, το σώμα σου σε προειδοποιεί με βίαιο και απαιτητικό τρόπο να προσέξεις τον εαυτό σου.
Αυτό το βίωμα το έζησα πριν 3 χρόνια. Πέρασα ξυστά από τον θάνατο και κατάλαβα πως δεν αξίζει να στενοχωριέμαι, να αγαπώ και να προσέχω τους άλλους περισσότερο από μένα και κυρίως να σταματήσω να προσπαθώ να κάνω τα πάντα τέλεια. Αναθεώρησα πολλά πράγματα στη ζωή μου και πέταξα από πάνω μου οτιδήποτε μου προκαλούσε άγχος και στρες.
Όμως καθώς περνούσε ο καιρός και όλο αυτό ήταν απλά μια ανάμνηση, συνέχισα να δίνομαι ολοκληρωτικά σε ανθρώπους που αποδείχτηκαν ότι δεν άξιζαν, συνέχισα να προσπαθώ να κάνω τέλεια με ότι καταπιανόμουν και σταμάτησα να βάζω όρια για μια ακόμα φορά.
Μέχρι που η ψύχη μου επαναστάτησε και μη έχοντας άλλο τρόπο για να το πει, το σώμα μου ήρθε για μια ακόμα φορά να μου δείξει ότι αθέτησα την αρχική μου υπόσχεση.
Να με αγαπώ, να με έχω προτεραιότητα, να κάνω ότι με κάνει να νιώθω καλά και να βάζω όρια.
Αποτέλεσμα όλου αυτού ήταν να περάσω ξυστά από τον θάνατο για δεύτερη φορά, αυτό με έκανε να ανακαλύψω πως ο Θεός, το κάρμα, η μοίρα, όπως το λέει ο καθένας, με αγαπά και απλά μου υπενθυμίζει να μην παύω ποτέ να βάζω προτεραιότητα τον εαυτό μου.
Το πήρα ως δεύτερη υπενθύμιση… Επειδή λοιπόν ο λαός λέει…. «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του μοίρα…» και επειδή δεν θέλω να περάσω τρίτη φορά όλο αυτό, σκέφτηκα με αυτό μου το άρθρο να αφυπνίσω πρώτα εμένα και μετά όλους εκείνους που δίνονται ολοκληρωτικά, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό τους, παραθέτοντας κάποιες συμβολές σαν τρόπο ζωής….
Γίνε φίλος με τον εαυτό σου… Αγάπησε τον, πρόσεχε τον και πήγαινε τον όπου νιώθει εκείνος όμορφα.
Μείνε αυθεντικός….. Μην κάνεις κάτι επειδή η κοινωνία λέει πρέπει. Κάπου διάβασα «πως αν έχεις να επιλέξεις σε ένα θέλω και ένα πρέπει, επέλεξε το πρέπει αρκεί να το θέλεις!»
Μείνε μακριά από αρνητικούς ανθρώπους και καταστάσεις που δεν σου ταιριάζουν… Για να είσαι ήρεμος ψυχικά πρέπει να βγάλεις κάθε αρνητική ενέργεια από τη ζωή σου.
Βάζε όρια.. σε ανθρώπους που σε εκμεταλλεύονται και καταστάσεις που δεν σου ταιριάζουν.
Μην στεναχωριέσαι για εκείνους που σου έδωσαν υποσχέσεις και δεν τις τήρησαν… Τόσο μπόρεσαν!
Μην έχεις προσδοκίες από τους άλλους… Κάποιος μου είπε… «η προσδοκία είναι απαίτηση!»
Και το τελευταίο και το πιο σημαντικό….
Αγάπησε τον εαυτό σου, σαν το πολυτιμότερο άνθρωπο που έχεις!... Γιατί όσο και να νοιαστείς για τους άλλους, στο τέλος πάντα εκείνον θα έχεις σύμμαχο στη ζωή σου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου