Γράφει η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΡΟΥΓΚΙΑΒΟΥΡΗ
Μάνα είναι μόνο μία
Μάνα, μητέρα, μαμά. Τόσες λέξεις, χιλιάδες συναισθήματα, ένα πρόσωπο.
Οι παλιοί συνηθίζουν να λένε πως οι μητέρες μας μάτωσαν τη γη και σκίστηκαν στα δύο για φέρουν στον κόσμο τα παιδιά τους. Εμείς σαν παιδιά οφείλουμε όχι μόνο να τις σεβόμαστε, πρέπει να τις έχουμε κορώνα στο κεφάλι μας.
Για ότι έχουμε καταφέρει έως τώρα εκείνη είναι υπεύθυνη, με τη διαπαιδαγώγηση της και ίσως κάποιες φορές με τη γκρίνια της τα ξεπεράσαμε όλα. Για όλα όσα έχουμε ζήσει ακόμη και πριν γεννηθούμε. Εκείνη φταίει που καθόσουν κάθε μεσημέρι στο δημοτικό και διάβαζες, εκείνη σου έμαθε την προπαίδεια γιατί εσένα σου φαινόταν δύσκολη και παραπονιόσουν πως δε σου άρεσαν τα μαθηματικά. Ήταν εκεί στο πρώτο σου πέσιμο, σε πήρε αγκαλιά και σου είπε "Μην κλαις παιδάκι μου ματώνει η ψυχή μου" κι έπειτα φρόντισε την πληγή σου με τόση αγάπη. Δεν έλειπε όταν σε πλήγωσε ο πρώτος σου έρωτας κι εσύ δεν ήσουν στα καλύτερα σου, "Δεν σε γέννησα εγώ για να στεναχωριέσαι!".
Έτρεμες όταν τα θαλάσσωνες και η πρώτη σου σκέψη ήταν τι θα πει η μαμά, δεν ήθελες να ντρέπεται για σένα και πάντα θέλεις και προσπαθείς να την κάνεις περήφανη. Οι περισσότεροι πιστεύουμε πως είναι αυτονόητο ότι την αγαπάμε και δε της το λέμε, μέγα λάθος. Όταν μας νευριάζει της φωνάζουμε και δεν την ακούμε, πάνω στα νεύρα μας λέμε πολλά και στο τέλος το μετανιώνουμε. Μας γκρινιάζει όταν δεν την παίρνουμε ένα τηλέφωνο, όταν δε της φέρνουμε ένα δώρο από ένα ταξίδι μας όμως το μόνο που την ενδιαφέρει πραγματικά είναι η αγάπη μας.
Είναι πάντα υπερπροστατευτική και βάζεις μες το μυαλό της όλα τα κακά και σε καταλαβαίνει από χιλιόμετρα όταν σου συμβαίνει κάτι, το διαισθάνεται. Όσο μεγαλώνεις της λείπεις αλλά έχει εκείνη την περηφάνια που δε θα στο πει και θα περιμένει να της δείξεις πως σου λείπει κι εσένα. Είναι όμως και η περηφάνια που έχει όταν κατορθώνεις κάτι και τρέχεις μέσα στην αγκαλιά της φωνάζοντας "Μαμά κοίτα!". Ήξερε πως θα τα κατάφερνες και ξέρει πως πάντα θα τα καταφέρνεις.
Υπάρχουν εκείνες που είναι μητέρα και πατέρας μαζί και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με δυσκολία για να μεγαλώσουν το παιδί τους. Όλες οι μαμάδες είναι το ίδιο. Σε αγάπησε από την πρώτη στιγμή και θα σε αγαπά μέχρι να κλείσει τα μάτια της. Θέλει να σε δει να εκπληρώνεις έναν έναν τους στόχους σου και με εκείνη στο πλάι σου να είσαι ευτυχισμένος.
Και όταν θα είναι στεναχωρημένη ή θα σου μιλήσει απότομα μην της φωνάξεις... Αγκάλιασε την, δώσε της ένα μεγάλο φιλί και πες της πως για εκείνη τώρα είσαι εσύ. Γιατί θα υπάρξει η στιγμή που οι ρόλοι θα αντιστραφούν και θα χρειαστεί εσύ να την ταίσεις, εσύ να τη φροντίσεις και να είσαι δίπλα της. Να σκουπίζεις τα δάκρυα της, να της ζητάς συγγνώμη και να είναι ο τελευταίος άνθρωπος που θα στεναχωρήσεις.
" Για όλα εκείνα που χρειάστηκε για εκείνη έδωσε προτεραιότητα σε εμένα, για όλα τα όνειρα που μοιραστήκαμε, για όλες εκείνες τις φορές που με χτένισες και με έβαλες για ύπνο. Για όλες εκείνες τις φορές που αντάλλαξες το χαμόγελο σου για το κατσούφιασμα μου, για όλες εκείνες τις φορές που με σήκωσες όταν ήμουν πεσμένη."
Σ'αγαπώ μαμά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου