Στην ζωή του καθενός, υπάρχουν γεγονότα που τον έχουν στιγματίσει.
Είναι γεγονότα, που η γεύση που άφησαν ήταν πικρή πέρα για πέρα και το συναίσθημα που αποκόμισαν όσοι τα έζησαν, ήταν εκείνο της θλίψης και της απογοήτευσης. Και όπως γίνεται συνήθως η απογοήτευση έρχεται από ανθρώπους που πίστεψες σε αυτούς.
Που έκανες όνειρα ΓΙΑ αυτούς ή ΜΕ αυτούς…
Πότε δεν κατάλαβα και από τις προσωπικές μου εμπειρίες και από εμπειρίες φίλων μου, τον λόγο που έγινε αυτό. Πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει ένα «γιατί» που σου τρώει τα σωθικά. Ένα «γιατί» που γίνεται εμμονή στις σκέψεις σου, που σου τρώει την ενέργεια. Που σε κάνει πολλές φορές να μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο.
ΓΙΑΤΙ ;Γιατί σε πρόδωσε ο άνθρωπος που έλεγες κολλητό;
ΓΙΑΤΙ δεν πίστεψε τις πράξεις σου, μα τα λόγια κάποιων, εκείνος που είχες στην καρδιά σου;
ΓΙΑΤΙ να θέλουν το κακό σου, άνθρωποι που έδινες τη ζωής σου για εκείνους;
Άνθρωποι που μοιράστηκες καλές και κακές στιγμές.
Άνθρωποι που μόνο καλά τους φέρθηκες… «ΓΙΑΤΙ» ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ… λες… και κλαις και χαλιέσαι και αυτό το γιατί σου τρώει τα σωθικά… ΠΑΡΑΤΑ ΤΟΥ ΟΛΟΥΣ , ακούς να σου λένε.
Μα πως αδιαφορείς για ανθρώπους που έχεις περάσει τόσα μαζί τους;!
Πως αδιαφορείς για ανθρώπους που είχες κάνει όνειρα για αυτούς;
Μου είπε κάποιος…. Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΗ, ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ…
Και αν με ρωτάς σε αυτή την φάση της ζωής μου… Με αυτή την ελπίδα ζω… Μα αυτήν την ελπίδα κρατιέμαι ακόμα…
Δεν θέλω το κακό κανενός ….Δεν κρατώ κακία… Θέλω μόνο η προδοσία και η κακία που πήρα… να γίνουν χαρά και δικαίωση.
Αφήνω τον χρόνο να δείξει ποιος είχε δίκιο και ποιος είπε ψέματα…. Ποιος πρόδωσε και ποιος έφταιξε…
Μα αναρωτιέμαι τελικά… Αυτοί οι άνθρωποι κοιμούνται με ήσυχη τη συνείδηση τους..;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου