ΓΡΑΦΕΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΡΟΥΓΚΙΑΒΟΥΡΗ
Χάρη σε εκείνη ξεκίνησε η δημιουργία του κόσμου, η αμαρτία προσωποποιημένη άλλοι θα πουν. Παράδεισος και κόλαση, νερό και φωτιά. Εκείνη που τα καταφέρνει στις δυσκολίες χωρίς μεγάλη βοήθεια πολλές φορές και χωρίς βοήθεια. Μάνα, γιαγιά, αδερφή, θεία. Τόσοι ρόλοι ένα πρόσωπο. Τόσα προβλήματα μία δύναμη. Είναι αυτή που θα δεις καθώς προχωράς στο δρόμο να σκύβει για να δένει τα παπούτσια του παιδιού της, εκείνη που προσπαθεί για τη σχέση της. Εκείνη που όλοι πιστεύουμε πως είναι καλά ενώ ο κόσμος της μπορεί να διαλύεται.
Γυναίκες που πάντα θα σου προσφέρουν κάτι ακόμη κι αν θα τους χρειαστεί αργότερα, οι γυναίκες που ζουν δίπλα σου και κάθε πρωί θα σου χαμογελάσουν, εκείνες που ερωτεύονται με πάθος και σέβονται την ψυχή του άλλου. Γυναίκες με αναπηρία που γελούν ακόμη κι αν αντίκρισαν το βίαιο πρόσωπο της ζωής! Υπάρχουν εκείνες που είναι γεμάτες αξιοπρέπεια ήθος και γοητεία και η καλοσύνη τους ξεχειλίζει, αυτές που δε σταματούν να πιστεύουν στα όνειρα τους.
Οι γυναίκες που κάθε μέρα βιώνουν την κακοποίηση τον βιασμό και τον ρατσισμό από εκείνους που δεν έχουν ακόμη καταλάβει πως είναι άνθρωπος με σάρκα, οστά και πάνω απ'όλα αισθήματα. Άντρες κι αντράκια, όπως πάντα λέει η μητέρα μου. Εκείνοι που συμπεριφέρονται όπως αξίζει σε μια γυναίκα κι αυτοί που δεν γνωρίζουν πως να το κάνουν και καταλήγουν σε αυτή τη συμπεριφορά.
Εμείς που πρέπει να είμαστε τέλειες. Ωραία μαλλιά, τέλεια νύχια, σφιχτό σώμα χωρίς κυτταρίτιδα. Κι αν δεν έχεις κάτι από αυτά; Κακό δικό σου. Και; Τα πάχη μας τα κάλλη μας! Να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας αυτή είναι η πρώτη συμβουλή που παίρνουμε από τη γλυκιά μητερούλα.
Σίγουρα θα υπάρξει και η διαφορά μέσα στην κοινωνία. Μια γυναίκα που να τα διαλύει όλα στο δρόμο της και να μην σέβεται κανέναν και τίποτα, αλλά κι εκείνη αργά ή γρήγορα θα καταλάβει... Μακάρι να μην είναι αργά.
Τι όμορφο να είσαι γυναίκα. Νάζι, θηλυκότητα. Αυτοπεποίθηση. Τόσες λέξεις που μπορούν να χαρακτηρίσουν μία γυναίκα αλλά και τόσος δυναμισμός. Εκείνη που κάνει λάθη και μπορεί να συγχωρεθεί γιατί πάνω απ΄όλα είναι άνθρωπος. Ξέρει τι θα πει πραγματικός πόνος, και βιώνει το θαύμα της γέννησης. Εκείνη που είναι κολώνα του σπιτιού της και σηκώνει στους ώμους της τα οικογενειακά βάρη. Εκείνη που τα δίνει όλα και πολλές φορές δεν εισπράττει τίποτα, εκείνη που θα δουλέψει σαν σκυλί για την οικογένεια της, εκείνη που αξίζει όλα τα συγχαρητήρια του κόσμου.
Ο άντρας της ζωής μου, είμαι εγώ.
-Αλίκη Βουγιουκλάκη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου