ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΠΩ ΚΑΤΣΟΥΛΗ
Ο γιούκος ήταν μια στήλη όπου τοποθετούνταν με τάξη και σειρά διπλωμένα οι φλοκάτες, τα παπλώματα, τα στρωσίδια, οι κουρελούδες, οι κουβέρτες, τα χοντρά ρούχα και πάνω πάνω τα σεντόνια και οι μαξιλαροθήκες. Ο γιούκος είχε ύψος ανάλογα με την οικονομική κατάσταση κάθε οικογένειας και καλυπτόταν αριστοτεχνικά μ’ ένα σεντόνι. Επιβλητικός, βαρύς και ορθοστημένος σε μια γωνιά κοντά στο παράθυρο, στολίζει τη σάλα του σπιτιού. Πόσος κόπος χρειάστηκε να γίνει! Πόσα νυχτέρια! Πόσα ξενύχτια! Πόσα όμορφα όνειρα έκανε! Πόσες φορές την πήρε ο ύπνος και πόσες φορές τραγούδαγε συντροφιά με τη σαΐτα της, με τη ρόκα της και το χτύπημα: τακ τακ του ξυλότεχνου!….. Πώς να μην τον καμαρώνει; Πώς να μην τον λαχταράει; Μέσα στη μεγάλη κασέλα είναι στοιβαγμένα: σεντόνια, τραπεζομάντιλα, μαξιλαροθήκες, πετσέτες, μαζί με λογής λογής κεντήματα, καλοσιδερωμένα και καλοδιπλωμένα! Πολλές φορές το χρόνο και ιδιαίτερα την άνοιξη οι νοικοκυρές τα έβγαζαν στα μπαλκόνια και τ’ άπλωναν στους ξύλινους φράχτες για να αεριστούν και να τα δουν οι υποψήφιοι γαμπροί….. Από το παλιατζίδικο των αναμνήσεων.
Πηγή:https://radioaetos.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου