ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΒΟΥΪΔΑΚΗΣ: ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΗΤΡΑ ΨΙΜΟΥΛΑΚΗ


ΓΡΑΦΕΙ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΨΙΜΟΥΛΑΚΗ

Ολοι μας νομίζω έχουμε αδυναμία στους Κρητικούς και τις Κρητικές που η μοίρα τους έμελε να ζήσουν μακριά απο το νησί μας...τούτο τον ευλογημένο τόπο...η απουσία απο το νησί τους καθιστά πιο ευαίσθητους θαρρώ απο 'μας εδώ...τους λείπει ο τόπος τους και έτσι δημιουργούν γι' αυτόν...να τον νιώθουν κοντά τους...να νιώθουν οτι κάτι προσφέρουν κι αυτοί...και ο σημερινός μου καλεσμένος είναι ένας νέος πολλά υποσχόμενος στην κρητική παραδοσιακή μουσική...ας τον γνωρίσουμε...ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΒΟΥΪΔΑΚΗΣ


-Γιάννη καλή σου μέρα...καλώς σε βρήκα...
-Καλώς εσμίξαμε Δήμητρα,να 'σαι σαφί καλά...


-Απο που κατάγεσαι;
-Βαστώ απο δυο μπάντες. μισός απο Ρέθυμνο μισός απο Ηρακλειο.Η μάνα μου είναι απο το  Ορος Ρεθύμνης και ο κύρης μου απο το μονοφάτσι, το χωριό λέγεται Μεγάλη Βρύση.
-Ποιά είναι τα πρώτα σου ακούσματα με την μουσική;
-Τα πρώτα μου ακούσματα έχουν να κάνουν με  τα λαικά, και το ροκ,κυρίως με ροκ μπαλάντες σε ηλικία 12-13 χρονών απ' όπου και ξεκίνησα τα πρώτα μου μουσικά βήματα.Πήρα ενα μικρόφωνο κι άρχισα να τραγουδώ.
-Ποιά είναι η πρώτη σου επαφή με το στίχο;
-Η επαφή με το στίχο ήρθε στο σχολείο όπου άρχισα να γράφω τα πρώτα μου κομμάτια σε στίχο αλλά και μουσική.
-Κι έτσι ξεκίνησες να τραγουδάς;
-Κυρίως σε γιορτές σε φιλικά σπίτια μέχρι που  στα 16-17 ξεκίνησα με φίλους  να τραγουδώ σε ταβερνάκια κι αργότερα  σε μεγαλύτερα μαγαζιά όπως το Αλεξαντερ κι αργότερα το Αναδρομές στο Ηράκλειο τότε που ήταν ακόμα στην Λ. Κνωσσού.
-Η κρητική μουσική λοιπόν πως μπήκε στη ζωή σου;
-Η κρητική μουσική άργησε να μπει στη ζωή μου αν και άκουγα ανα διαστήματα.Ηρθε στα 23 μου όταν ήμουν πλέον φοιτητής στο ΤΕΙ Ηρακλείου και η μαντινάδα ήρθε πρόσφατα σχετικά εδώ και 4-5 χρόνια.
-Πότε ξεκίνησες να παίζεις μουσικά όργανα;
-Ξεκίνησα τη λύρα σατα στα 23 με αφορμή τα παρεάκια.Πήγαινα σε παρέες και με ενοχλούσε οτι τα άλλα παιδιά γρατζουνάνε κι εγώ δεν μπορούσα.Ετσι ενα βράδυ βρήκα μια κακολύρα στο σπίτι και την έπιασα.Αυτό ήταν η αρχή.Με δάσκαλο το Youtube πέρναγα ατελείωτες ώρες για να μάθω να παίζω.Οταν έφτασα σ' ένα σημείο να μπορώ να σταθώ με τη λύρα κάπου,ξεκίνησα το μαντολίνο,μετά απο 2-3 χρόνια.Με αυτά τα δυό πορεύομαι μέχρι σήμερα.


-Πώς βλέπεις την εξέλιξη της κρητικής μουσικής σήμερα;
-Η εξέλιξη της κρητικής μουσικής έχει και καλά και κακά.Θεωρώ οτι έχουν ανθίσει τα λαουτιστικά και γενικά τα ακουστικά κομμάτια αλλά υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την δημιουργία συρτών και γενικότερα χορευτικών και έντονων κομματιών.
-Σε ενοχλέι που μπαίνουν και άλλα όργανα ή που δέχεται κάποια παντρέματα και διαφοροποιήσεις;
-Καλά και κακά έχει και το κομμάτι με τα έξτρα όργανα που έχουν μπει στα κρητικά.Ας πούμε δεν μου αρέσει που το ντραμ μασιν ή τα πλήκτρα έχουν αντικαταστήσει το λαούτο και τη στάμνα αλλά πώς να αμφισβητήσω το γέμισμα του μπάσου ή τις αρμονικές μιας κιθάρας όταν τα βάλεις στις σωστές ηχητικές στάθμες;Νομίζω οτι πρέπει να ψάχνουμε για όργανα που μπορούν να σταθούν στη μουσική μας χωρίς να την αλλιώνουν.






-Αγαπημένοι σου καλλιτέχνες;
-Αγαπημένοι καλλιτέχνες...ποιόν να πρωτοαναφέρω.Ενδεικτικά θα πω οτι ενας λόγος που έπιασα τη λύρα ήταν ο Αλεξομανώλης κι ακούγοντας και ψάχνοντας λάτρεψα Κακλή,Μανιά,Ροδάμανθο,Μελεσσανό,Μουντόκωστα και πάει λέγοντας... είναι τόσοι πολλοί που θέλουμε μια ολόκληρη κουβέντα μόνο γι' αυτούς...
-Ζεις εκτός νησιού..σε επηρεάζει αυτό; και με πιο τρόπο;
-Πιστέυω πως οταν κολλήσεις το μικρόβιο της κρητικής μουσικής και γενικότερα της κρητικής νοοτροπίας σε όποιο τόπο και να είσαι κάνεις τα πάντα Κρήτη γύρω σου,οπότε το οτι δεν ζω στο νησί το μόνο που μου προκαλεί είναι οτι κάποιες φορές ζηλεύω τα παρεάκια που γίνονται εκεί γιατί δυστηχώς στην Αθήνα είναι τέτοιοι οι ρυθμοί και τέτοιες οι αποστάσεις που δεν ευνοούν τέτοια πράγματα.


-Τι συνεργασίες έχεις κάνει;
-Απο συνεργασίες έχω γράψει το "Επαψα μπλιο" σε στΊχους του Στρατηγού (Γιάννη Δακανάλη) και του Γιώργη Γιατράκη...το"Είπα της μοίρας" με την Βούλα Χανιωτάκη και το "Αγρια θάλασσα" με τη Μάρω Γεωργιλαδάκη... επίσης έχω στα σκαριά ένα νησιώτικο σε στίχους δικούς μου και της Νατάσας Πέτρου,ένα συρτό σε στίχους του Ταξιδευτή (Βαγγέλη Βάρδα) κι άλλο ένα συρτό σε στίχους του Μανώλη Κρητικόπουλου, κι άλλα κομμάτια που ακόμα δεν έχουν στίχο.Επίσης θα γράψουμε μια σούστα παραδοσιακή σε στίχους του Γιάννη Λεωνή.Στο πάλκο έχω συνεργαστεί με διάφορα λαούτα όπως το Μάνθο Σταματάκη,το Μιχάλη Κενδριστάκη,το Μανώλη Φετοκάκη,τον Πάνο Στεφανουδάκη,το Χρήστο Μακριδάκη,το Μάρκο Σολιδάκη κ.α. Τώρα σίγουρα ξεχνώ κάποιους ας με συγχωρέσουν.


-Αγαπημένοι σου στιχουργοί;
-Αγαπημένοι στιχουργοί πάλι είναι πολλοί... και θα πω πάλι ενδεικτικά Πόπη Νικηφόρου,Δέσποινα Σπαντιδάκη,Γυαλάφτης,Στεφανομιχάλης,Μιχαλόμπας,Κυβερνήτης,Μίχαλος Δραμουντάνης και απο πιο καινούργιους Μάρω Γεωργιλαδάκη,Κρητικόπουλος,Κοζύρης,Μπαστάκη και ξεχνώ πολλούς οπότε θα σταματήσω.Είναι τόσες οι καλές πένες που δεν υπάρχει νόημα να λες ονόματα.Απ' όλο αυτό θεωρώ οτι αυτό που αξίζει είναι οτι υπάρχουν άνθρωποι και σήμερα που καταθέτουν ψυχή και μας κάνουν να ανατριχιάζουμε.
-Θα ηθελες να επιστρεψεις μονιμα στο νησι;
-Φυσικά και θέλω να επιστρέψω κάτω μόνιμα.Ποιός στραβός δε θέλει το φως του;Ασε που είστε πολλοί που θέλω να γνωρίσω απο κοντά...
-Θυμάσαι την πρώτη σου ή απ' τις πρώτες σου μαντινάδες;
-Οπίσω και παλεικά...να μπόρουνα να ζήσω...Να βρω ανθρώπους της τιμής...τη ζήση να γλεντίσω...
-Τι σε παρακινεί και γράφεις;
-Με παρακινούν τα ερεθίσματα της καθημερινότητας. κάτι που θα δω στο δρόμο, μια κουβέντα που θα ακούσω, ένα ζευγάρι που θα δω, μια εικόνα ή μια σκέψη μου.Ποτέ δεν ξέρω πότε θα μου βγει στίχος ή μουσική ή μαντινάδα.Ισως αυτός είναι ο λόγος που γράφω.Είναι το πιο μεγάλο,το πιο γεμάτο και το πιο δυνατό συναίσθημα που μπορείς να νιώσεις.Απο το τίποτα να φτιάξεις μαγεία. έστω κι αν αυτό αρέσει μόνο σε 'σένα.
-Υπάρχει στίχος που σε έχει σημαδέψει; και γιατί;
-Υπάρχει, αλλά δεν θα στο πω γιατί τώρα γίνεται τραγούδι.Τον έχω γράψει εγώ απο κάποιο περιστατικό πολύ σημαντικό για 'μένα και τώρα μελοποιείται οπότε ζητώ την υπομονή και την κατανόησή σου για ευνόητους λόγους.


-Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια απο τώρα;
-Με οικογένεια και πολλά κοπέλια. Αλλωστε αυτό είναι το νόημα και ο λόγος της ύπαρξης,να αφήσεις το κληροδότημά σου μέσα απ' τα κοπέλια σου.
-Γιάννη μου σ' ευχαριστώ θερμά για την κατάθεσή σου στη στήλη μου ΚΡΗΤΟΠΑΙΝΕΜΑΤΑ κι εύχομαι όλα να σου πάνε δεξιά...χαίρομαι να γνωρίζω ανθρώπους που αγαπούν το νησί και την παρ΄΄αδοση...

-Να 'σαι καλά Δήμητρα,ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι κάθε επιτυχία στα γραφτά σου και στο περιοδικό...







ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΓΙΑΝΝΗ ΣΑΒΟΥΪΔΑΚΗ


Αν σου παντίξει ο έρωτας
μην φοβηθείς να δώσεις..
τα θέλω ας κερδίσουνε
τα πρέπει που θα νιώσεις...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"
Ποιός έρωτας ...ποιός χωρισμός...
τα δύσκολα αλλά είναι...
να λέει φύγε το μυαλό...
μα η καρδιά σου μείνε...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"
Ποιός είναι αυτός ο έρωτας
που ότι θέλει κάνει...
και θες δε θες αιχμάλωτο
στα χέρια ντου σε πιάνει...
" Γιάννης Σαβουιδάκης "
Μ 'αρνήθηκε και γίνηκα
ζητιάνος στην αγάπη..
απού' μοιαζα με βασιλιά
στ'αγάπης το παλάτι...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"

Αν σου παντίξει ο έρωτας
μην φοβηθείς να δώσεις..
τα θέλω ας κερδίσουνε
τα πρέπει που θα νιώσεις...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"

Ποιός έρωτας ...ποιός χωρισμός...
τα δύσκολα αλλά είναι...
να λέει φύγε το μυαλό...
μα η καρδιά σου μείνε...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"

Ποιός είναι αυτός ο έρωτας
που ότι θέλει κάνει...
και θες δε θες αιχμάλωτο
στα χέρια ντου σε πιάνει...
" Γιάννης Σαβουιδάκης "

Μ 'αρνήθηκε και γίνηκα
ζητιάνος στην αγάπη..
απού' μοιαζα με βασιλιά
στ'αγάπης το παλάτι...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"
Δε σε φοβούμε μοναξιά
άλλο' ναι απού φοβούμαι
ότι θα νοιώθω αμοναχός...
μαζί τζη όντε κοιμούμε ...
" Γιάννης Σαβουιδάκης "
Θάλασσα εσύ από τη μια,
βουνό εγώ απ' τη άλλη....
μα μας χωρίζει η αμμουδιά,
κι ας είναι ένα ψιχάλι....
" Γιάννης Σαβουιδάκης "
Ο χωρισμός κι ο θάνατος
μία κλωστή απέχουν
κι χωρισμένοι απ'τσι νεκρούς
διαφορά δεν έχουν...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"

Ότι εχτίσαμε μαζί

ξανοίγεις να γκρεμίσεις
να κάμεις το καλό ...κακό...
το τώρα ...αναμνήσεις...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"


Δε σε φοβούμε μοναξιά
άλλο' ναι απού φοβούμαι
ότι θα νοιώθω αμοναχός...
μαζί τζη όντε κοιμούμε ...
" Γιάννης Σαβουιδάκης "
Θάλασσα εσύ από τη μια,
βουνό εγώ απ' τη άλλη....
μα μας χωρίζει η αμμουδιά,
κι ας είναι ένα ψιχάλι....
" Γιάννης Σαβουιδάκης "
Ο χωρισμός κι ο θάνατος
μία κλωστή απέχουν
κι χωρισμένοι απ'τσι νεκρούς
διαφορά δεν έχουν...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"
Ότι εχτίσαμε μαζί
ξανοίγεις να γκρεμίσεις
να κάμεις το καλό ...κακό...
το τώρα ...αναμνήσεις...
" Γιάννης Σαβουιδάκης"

ΜΟΥΣΙΚΗ : ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΒΟΥΙΔΑΚΗΣ ΣΤΙΧΟΙ : ΜΑΡΩ ΓΕΩΡΓΙΛΑΔΑΚΗ


Στίχοι : Βούλα Χανιωτάκη - Μπαστάκη Μουσική : Γιάννης Σαβουιδάκης






ΛΥΡΑ-ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ-ΤΡΑΓΟΥΔΙ :ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΒΟΥΙΔΑΚΗΣ ΣΤΙΧΟΙ : ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΚΑΝΑΛΗΣ (ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ) ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΤΡΑΚΗΣ


ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΗΜΕΡΑΣ



About creteonair

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου