Καλή ανάγνωση!!!
Δήμητρα Ψιμουλάκη
*Δε με πειράζει που πονώ
Μεσ' απ' αυτό το τρόπο
Γράφω και 'γγίζω τσι ψυχές
Τω πονεμέν' αθρώπω
-Δήμητρα Ψιμουλάκη-)
Αγαπημένοι μου αναγνώστες,καλώς εσμίξαμε!
Σήμερα έχω την τιμή και την ιδιαίτερη χαρά να φιλοξενώ στα "Κρητοπαινέματα" έναν πολλά υποσχόμενο μαντιναδογράφο τον Γιάννη Σταυρουλάκη.Είναι τιμή μου γιατί θεωρώ πως η πένα του είναι μεγάλης αξίας και χαρά μου γιατί ξέρω καλά πως έχει αρνηθεί πεισματικά σε πολλούς να δώσει συνέντευξη και το οτι δέχτηκε σε 'μένα με τιμά.Είναι νέος, χαμηλών τόνων και υπόσχομαι πως όποιος τον διαβάσει μόνο θαυμασμό θα νιώσει... "Γιάννης Σταυρουλάκης".
Σήμερα έχω την τιμή και την ιδιαίτερη χαρά να φιλοξενώ στα "Κρητοπαινέματα" έναν πολλά υποσχόμενο μαντιναδογράφο τον Γιάννη Σταυρουλάκη.Είναι τιμή μου γιατί θεωρώ πως η πένα του είναι μεγάλης αξίας και χαρά μου γιατί ξέρω καλά πως έχει αρνηθεί πεισματικά σε πολλούς να δώσει συνέντευξη και το οτι δέχτηκε σε 'μένα με τιμά.Είναι νέος, χαμηλών τόνων και υπόσχομαι πως όποιος τον διαβάσει μόνο θαυμασμό θα νιώσει... "Γιάννης Σταυρουλάκης".
-Καλησπέρα Γιάννη μου...καλώς όρισες...με ταλαιπώρησες λιγάκι χαχαχαχα...
-Καλησπέρα Δήμητρά μου...η αλήθεια είναι οτι εσύ μου ενέπνευσες εμπιστοσύνη... Η χαρά είναι δική μου κι ευχαριστώ για την πρόσκληση.
-Καλησπέρα Δήμητρά μου...η αλήθεια είναι οτι εσύ μου ενέπνευσες εμπιστοσύνη... Η χαρά είναι δική μου κι ευχαριστώ για την πρόσκληση.
-Γιάννη μου,η πρώτη κουβέντα που μου 'πες όταν σου ζήτησα συνεντεύξη ηταν: "Γιατί εγώ; Τι έχω κάνει εγώ;" Την απάντηση θα την αφήσω στους αναγνώστες...
Φίλοι μου,διαβάστε τον και θα καταλάβετε γιατί "εκείνον".
Φίλοι μου,διαβάστε τον και θα καταλάβετε γιατί "εκείνον".
-Γιάννη,ας αρχίσουμε απ'τα βασικά να σε μάθει ο κόσμος... Πότε γεννήθηκες και που;
-Γεννήθηκα το 1984 στο Ηράκλειο Κρήτης αλλά κατάγομαι απο τους Ασκούς πεδιάδος οπου και ζω τα τελευταία χρόνια...
-Γεννήθηκα το 1984 στο Ηράκλειο Κρήτης αλλά κατάγομαι απο τους Ασκούς πεδιάδος οπου και ζω τα τελευταία χρόνια...
-Εχεις οικογένεια;
-Εχω μια κόρη 3 ετών.
-Εχω μια κόρη 3 ετών.
-Με τι ασχολείσαι;
-Ειμαι ελεύθερος επαγγελματίας.
-Ειμαι ελεύθερος επαγγελματίας.
-Γιάννη, ποιά είναι η σχέση σου με τη μαντινάδα και το στίχο;Ποιά είναι η πρώτη επαφή;
-Απο μωρό παιδί... Η μητέρα μου έγραφε μαντινάδες απ' όπου έχω πάρει προφανώς το μικρόβιο...έτσι όταν ήμασταν παιδιά μας νανούριζε με μαντινάδες αντί για παραμύθια... Τη θαυμάζω για το λόγο της!
-Απο μωρό παιδί... Η μητέρα μου έγραφε μαντινάδες απ' όπου έχω πάρει προφανώς το μικρόβιο...έτσι όταν ήμασταν παιδιά μας νανούριζε με μαντινάδες αντί για παραμύθια... Τη θαυμάζω για το λόγο της!
-Πόσο τρυφερό ακούγεται! Η σχέση σου με τη μουσική;Τι μουσικά ακούσματα εχεις;
-Κυρίως κρητική μουσική...στο σπίτι πάντα ακούγονταν κρητικά.
-Κυρίως κρητική μουσική...στο σπίτι πάντα ακούγονταν κρητικά.
-Αγαπημένοι καλλιτέχνες;
-Πολλοί...κυρίως παλιοί... Σκορδαλός, Αλεφαντινός, Σταυρουλάκης και άλλοι πολλοί... Η Κρήτη μας έχει πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες.
-Πολλοί...κυρίως παλιοί... Σκορδαλός, Αλεφαντινός, Σταυρουλάκης και άλλοι πολλοί... Η Κρήτη μας έχει πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες.
-Αγαπημένοι μαντιναδολόγοι;Ειτε γνωστοί είτε απλοί άνθρωποι που γράφουν;
-Η Βούλα Χανιωτάκη θεωρώ οτι είναι κορυφαία...Επειτα θαυμάζω και τον Κρητικόπουλο,τον Γουλιδάκη και άλλους.
-Η Βούλα Χανιωτάκη θεωρώ οτι είναι κορυφαία...Επειτα θαυμάζω και τον Κρητικόπουλο,τον Γουλιδάκη και άλλους.
-Οντως η Βούλα είναι απίστευτη... Και έχω πει πολλές φορές πως τα γραφτά του Κρητικόπουλου πρέπει να μπουν στα σχολικά βιβλία κειμένων...είναι απίστευτα! Να συνεχίσουμε τώρα...Παίζεις μουσικά όργανα;
-Ναι,παίζω λύρα...Στα 15 μου πήγα σε ενα ωδείο για λίγους μήνες να μάθω τα βασικά και μετά μόνος μου...
-Ναι,παίζω λύρα...Στα 15 μου πήγα σε ενα ωδείο για λίγους μήνες να μάθω τα βασικά και μετά μόνος μου...
-Η πρώτη σου μαντινάδα πως προέκυψε;
-Απ' το δημοτικό ακόμη σε παιδική ηλικία χωρίς να έχω στο μυαλό μου ακριβώς πως πρέπει να είναι η μαντινάδα... Ομως σε ηλικία 17+ πια έγραψα την πρώτη μου σωστά μαντινάδα...
-Απ' το δημοτικό ακόμη σε παιδική ηλικία χωρίς να έχω στο μυαλό μου ακριβώς πως πρέπει να είναι η μαντινάδα... Ομως σε ηλικία 17+ πια έγραψα την πρώτη μου σωστά μαντινάδα...
-Ποιά ή ποιές μαντινάδες σου ξεχωρίζεις τόσο πολύ ώστε συγκινείσαι και να τις απαγγείλεις;
-'Οπου αγάπη έδωσα
Μάνα μου πήρα πόνο
Που 'ν' οι χαρές που μου 'ταζες
Καθώς θα μεγαλώνω;'
Με συγκινεί γιατί απευθύνομαι στη μητέρα μου...
'Κακού ονείρου αθιβολή
Πως έχεις πάθει πράμα
Με ξύπνησε και μ' έβγαλε
Χαράματα στο κλάμα'
Με συγκινεί γιατί απευθύνεται στην μονάκριβη μου κόρη...
-'Οπου αγάπη έδωσα
Μάνα μου πήρα πόνο
Που 'ν' οι χαρές που μου 'ταζες
Καθώς θα μεγαλώνω;'
Με συγκινεί γιατί απευθύνομαι στη μητέρα μου...
'Κακού ονείρου αθιβολή
Πως έχεις πάθει πράμα
Με ξύπνησε και μ' έβγαλε
Χαράματα στο κλάμα'
Με συγκινεί γιατί απευθύνεται στην μονάκριβη μου κόρη...
-Γιάννη είσαι απίστευτος...ο τρόπος που γράφεις είναι μοναδικός... Να πούμε μερικές μαντινάδες σου που εγώ προσωπικά έχω ξεχωρίσει κι έχω θαυμάσει ομολογώ τόσο πολύ που ακόμη και σε μεγάλους στιχουργούς δεν έχω συγκινηθεί και θαυμάσει τόσο...
*Ελα να δώσουμε βαρύ
Ορκο που δίνουν λίγοι
Μη βρει ραχάτι μια ζωή
Κείνος που πρώτος φύγει
*Αν δεις πως με κατάντησες
Θα έκαμες τη σκέψη
Γι' άντα του το 'καμα αυτό
Που μ' έχενε λατρέψει
*Να 'τανε γέρος ή κουτσός
Να 'ταν τυφλός στη στράτα
Να πώ πως δεν τον αγαπά
Τη χέρ' απλά του κράτα
*Μόνη δε θέλω να σε δω
Βρες αγκαλιά και μείνε
Ο κόσμος απού μ'άφησες
Να ζω μη δεις πως είναι
*Φύγε να δεις εγωισμός
Τι είναι να σου δείξω
Να ψάχνω στράτες που περνάς
Να μην τσι προπατήξω
*Πως να μη βάλ' αρχή να 'ρθεί
Το ν-τάφο μου να κάμω
Που μου 'πέ 'ν' οτι χρειαστείς
Εγώ θα σου συντράμω
*Εσύ; εσύ αγάπες ζήλεψες
Κι έρωτες μεγάλους
Που ένα όνειρο για 'μας
Ητανε χίλια γι' άλλους;
Ορκο που δίνουν λίγοι
Μη βρει ραχάτι μια ζωή
Κείνος που πρώτος φύγει
*Αν δεις πως με κατάντησες
Θα έκαμες τη σκέψη
Γι' άντα του το 'καμα αυτό
Που μ' έχενε λατρέψει
*Να 'τανε γέρος ή κουτσός
Να 'ταν τυφλός στη στράτα
Να πώ πως δεν τον αγαπά
Τη χέρ' απλά του κράτα
*Μόνη δε θέλω να σε δω
Βρες αγκαλιά και μείνε
Ο κόσμος απού μ'άφησες
Να ζω μη δεις πως είναι
*Φύγε να δεις εγωισμός
Τι είναι να σου δείξω
Να ψάχνω στράτες που περνάς
Να μην τσι προπατήξω
*Πως να μη βάλ' αρχή να 'ρθεί
Το ν-τάφο μου να κάμω
Που μου 'πέ 'ν' οτι χρειαστείς
Εγώ θα σου συντράμω
*Εσύ; εσύ αγάπες ζήλεψες
Κι έρωτες μεγάλους
Που ένα όνειρο για 'μας
Ητανε χίλια γι' άλλους;
 |
| (Να ευχαριστήσουμε τον όμορφο χώρο"Ιδιόμελο" για τη φιλοξενία του..) |
-Γιάννη; καταλαβαίνεις γιατί εσύ; καταλαβαίνεις τι γράφεις; Είναι απίστευτα τα γραφτά σου!!!!
-Να 'σαι καλά Δήμητρα... Χαίρομαι να αρέσουν...
-Να συνεχίσουμε...πώς βλέπεις τη σημερινή κατάσταση με τις μαντινάδες κυρίως ατο διαδυκτιο;
-Νομίζω έχει ξεφύγει λίγο...γράφουμε μαντινάδες ξεχνώντας το λόγο που γράφουμε...
-Νομίζω έχει ξεφύγει λίγο...γράφουμε μαντινάδες ξεχνώντας το λόγο που γράφουμε...
-Πώς πρέπει λοιπόν να γράφεται μια μαντινάδα;
-Αφθόρμητα,βιωματικά,σε παρεάκια με αγαπημένους φίλους... Κι όχι για την εμποροποίηση...
-Μαντινάδα χωρίς όνομα δημιουργού...ενα θέμα που μας ταλαιπωρεί...τι λες;
-Με ενοχλεί αφάνταστα... Σεβασμός πια στο συναίσθημα του δημιουργού και ειδικά αυτού που δεν γράφει επαγγελματικά η κατά παραγγελία αλλά απο καρδιάς...
-Είναι ένα θέμα στο οποίο κι εγώ είμαι αυστηρή και κάθετη... Για πες μου πώς θα χαρακτήριζες γενικά τον εαυτό σου;
-Κλειστός,δεν εκφράζομαι εύκολα... Ετσι η μαντινάδα είναι ένας τρόπος μια διέξοδος κατάθεσης ψυχής...
-Η κρητική μουσική έχει αλλάξει τελευταία;Βλέπουμε διάφορα παντρέματα...τι λες;
-Θεωρώ θα 'πρεπε η κρητική μουσική να μείνει καθαρή κι αναλλοίωτη...με λύρα μαντολίνο λαούτο ασκομαντούρα...τώρα αν κάποιος καταφέρει να παντρέψει χωρίς να ενοχλήσει το αυτί του ακροατή που πήγε με σκοπό να ακούσει κρητικά καλώς...
-Αφθόρμητα,βιωματικά,σε παρεάκια με αγαπημένους φίλους... Κι όχι για την εμποροποίηση...
-Μαντινάδα χωρίς όνομα δημιουργού...ενα θέμα που μας ταλαιπωρεί...τι λες;
-Με ενοχλεί αφάνταστα... Σεβασμός πια στο συναίσθημα του δημιουργού και ειδικά αυτού που δεν γράφει επαγγελματικά η κατά παραγγελία αλλά απο καρδιάς...
-Είναι ένα θέμα στο οποίο κι εγώ είμαι αυστηρή και κάθετη... Για πες μου πώς θα χαρακτήριζες γενικά τον εαυτό σου;
-Κλειστός,δεν εκφράζομαι εύκολα... Ετσι η μαντινάδα είναι ένας τρόπος μια διέξοδος κατάθεσης ψυχής...
-Η κρητική μουσική έχει αλλάξει τελευταία;Βλέπουμε διάφορα παντρέματα...τι λες;
-Θεωρώ θα 'πρεπε η κρητική μουσική να μείνει καθαρή κι αναλλοίωτη...με λύρα μαντολίνο λαούτο ασκομαντούρα...τώρα αν κάποιος καταφέρει να παντρέψει χωρίς να ενοχλήσει το αυτί του ακροατή που πήγε με σκοπό να ακούσει κρητικά καλώς...
-Αγαπημένο σου θέμα στη μαντινάδα;
-Χωρισμός πόνος παράπονο θάνατος
-Γιαυτό με αγγιξες Γιάννη...είναι κι εμένα τα αγαπημένα μου θέματα...
-Χωρισμός πόνος παράπονο θάνατος
-Γιαυτό με αγγιξες Γιάννη...είναι κι εμένα τα αγαπημένα μου θέματα...
-Η ιδέα να ακουστούν οι μαντινάδες σου απο καλλιτέχνη μελοποιημένες;
-Μαρεσει...δεν το κυνηγάω δεν το επιδιώκω αλλά θα μαρεσε...όπως και η ιδέα ενος βιβλίου...νωρίς ακόμη βέβαια αλλά στο βαθύ μέλλον θα μαρεσε...
-Μαρεσει...δεν το κυνηγάω δεν το επιδιώκω αλλά θα μαρεσε...όπως και η ιδέα ενος βιβλίου...νωρίς ακόμη βέβαια αλλά στο βαθύ μέλλον θα μαρεσε...
-Γιάννη; εγώ απαιτώ να μελοποιηθούν...τέτοιοι στίχοι με μουσική επανω και μια φωνη να τις χρωματίζει θα μπορούσα να ακούω διαρκώς
-Γιάννη μου,σευχαριστω πολύ... Είσαι παιδι αυθεντικό με σεβασμό και ήθος
-εγώ σευχαριστω Δήμητρα... Χαρηκα πολύ και με έκανες να νιώσω άνετα και όμορφα
-Αγαπημένοι μου αναγνώστες καταλαβατε γιατί; αν όχι ορίστε ενα ακόμη δείγμα απο τη χρυσή πένα του Γιάννη Σταυρουλάκη
*Κανω μια σκέψη για κακό
Κανεις μη μπει στη μέση
Αποψε ο νους μου ικανός
Δεν είναι να με στεσει
*Εχω στο νου μου το κακό
Μια μαυροφόρα μάνα
Κι ενα χωριό που να χτυπά
Πενθημα η καμπάνα
*ΑΠΟΨΕ Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ ΕΣΤΕΣΕ
ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ
ΠΩΣ ΑΜΑ ΦΥΓΩ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ
ΘΑ 'ΜΑΣΤ' ΕΥΤΗΧΙΣΜΕΝΟΙ
Κανεις μη μπει στη μέση
Αποψε ο νους μου ικανός
Δεν είναι να με στεσει
*Εχω στο νου μου το κακό
Μια μαυροφόρα μάνα
Κι ενα χωριό που να χτυπά
Πενθημα η καμπάνα
*ΑΠΟΨΕ Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ ΕΣΤΕΣΕ
ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ
ΠΩΣ ΑΜΑ ΦΥΓΩ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ
ΘΑ 'ΜΑΣΤ' ΕΥΤΗΧΙΣΜΕΝΟΙ
Μαντινάδες ημέρας:
Ενός σεβντά παράλογα
Να ζω μ'αφήνεις Θε μου
Και πχιά μεγάλους στεναγμούς
Δε φώναξα ποτέ μου
*Εσύ θαρρείς πως θάνατος
Είναι νεκρό το σώμα
Θάνατος είν' απού 'φυγες
Κι εγώ θυμούμ' ακόμα
Ενός σεβντά παράλογα
Να ζω μ'αφήνεις Θε μου
Και πχιά μεγάλους στεναγμούς
Δε φώναξα ποτέ μου
*Εσύ θαρρείς πως θάνατος
Είναι νεκρό το σώμα
Θάνατος είν' απού 'φυγες
Κι εγώ θυμούμ' ακόμα
(Δήμητρα Ψιμουλάκη)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου