Γράφει η Πόπη Νταβιγλάκη
Δε ρεπάρουν οι καρδιές μάτια μου… χτυπούν ασταμάτητα ακάματα, αρκεί να αγαπούν.!
Δεν έχει σημασία εδώ το πολύ ή το λίγο, να αγαπούν αυτό φτάνει. Γιατί όταν αγαπάς, πολύ ή λίγο, ερωτικά φιλικά ή και εξ αίματος, είναι αρκετό και το λίγο, αφού όταν αγαπάς συμπονάς, και αφού συμπονάς σέβεσαι. Απίστευτο προσόν ο σεβασμός. Γιατί όταν σέβεσαι τον άλλο, είσαι δίπλα του με την ψυχή, συναισθηματικά. Σε νιώθει, βρίσκει τρόπους να σε κάνει να νιώσεις καλυτέρα, συναισθάνομαι… μπορείς να εμπεδώσεις τη λέξη..?Προσπάθησε… έχει σπουδαιότερη έννοια από το συντροφεύομαι. Όταν ο άλλος συναισθάνεται, ακόμα και με χωρίς χέρια σε κάνει νιώθεις την ζεστασιά της αγκαλιάς, που και ακόμα χωρίς φωνή ακούς το πιο γλυκό τραγούδι, αφού μιλάει η γλώσσα της ψυχής. Γιατί, τι να να το κάνεις μάτια μου να συντροφεύεσαι όταν δεν συναισθάνεσαι? Ακούς συχνότερα το σ’ αγαπώ ίσως , όμως το εννοεί? Και ωραία αφού το εννοεί όταν τον χρειάζεσαι γιατί κάνει πως δε καταλαβαίνει, ή , μπορεί και να μη καταλαβαίνει οκ, όμως που καταλήγουμε πάλι? Στην συναίσθηση, εκεί είναι όλη η ουσία .Όταν συναισθάνεσαι δεν έχει δεν μπορώ..Έχεις τη δύναμη να γράψεις ποίημα στον αέρα και ο παραλήπτης να το διαβάσει. Δεν μπορείς να αγαπάς και να νοιάζεσαι μόνο όταν έχεις κέφι και χρόνο… όταν αγαπάς, αγαπάς, όταν νοιάζεσαι βρίσκεις χρόνο μπορείς δε μπορείς αρκεί να νιώθεις, το δείχνεις σε κάθε ευκαιρία με κάθε μέσο , δεν περιμένεις τον χρόνο… δεν τον τιμάς… είναι λάθος… Ο χρόνος είναι πολύ εκδικητικός ,για να του κάνουμε και τεμενάδες, δεν συναισθάνεται γιατί δεν έχει κάρδια , ένα κοντέρ έχει μόνο και τρέχει μέχρι να το σπάσει, ανανεώνοντας το κάθε χρόνο, πληρώνοντας εσύ την επισκευή του.Δεν είναι οι άνθρωποι γωνιές να τους καβατζάρεις μάτια μου, να κουρνιάζεις όταν και όποτε σου κάνει κέφι. Όσο και να αγαπούν φεύγουν, άλλο αισθάνομαι και άλλο συναισθάνομαι, το πρώτο αντέχει και μόνο του ,το δεύτερο θέλει ζευγάρωμα, πάει πακέτο σετάκι πώς να στο πω? Αντίκρυ που λέμε και στην Κρήτη..! 26/10/2017
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου