Μαρουλάς, Ρέθυμνο – Ένα χωριό βγαλμένο από παραμύθι! - Γράφει η Ειρήνη Κολαϊτη
Πανύψηλοι πύργοι, σπίτια χτισμένα μεταξύ τους σαν οχυρά-φρούρια, κλειστές αυλές, αψίδες και καμάρες. Αν δεν ήταν μόνο 10 χλμ. από το Ρέθυμνο, δεν θα πίστευες πως είναι στην Κρήτη, ούτε καν στην Ελλάδα. Ο Μαρουλάς είναι ένα υπέροχο χωριό μεσαιωνικών καταβολών, που χάρη σε μια ευτυχή συγκυρία κατάφερε να διασωθεί: το 1980 ολόκληρος ο οικισμός κηρύχθηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο μεγάλης αρχαιολογικής αξίας. Περπατώντας στα όμορφα σοκάκια του το μυαλό φαντάζεται ιστορίες για εποχές αλλοτινές , εποχές που ακούγαμε στα παραμύθια του παππού, κάτι κρύες μέρες σαν αυτή, στην καρδιά του Νοέμβρη.
Ο Μαρουλάς είναι ένα ιστορικό χωριό του νομού Ρεθύμνου σε απόσταση 9 περίπου χιλιομέτρων νοτιοανατολικά από το Ρέθυμνο, χτισμένος στην κορυφή ενός λόφου και κοντά στο Δίλοφο και το Γιαννούδι.
Ο παραδοσιακός οικισμός του Μαρουλά παρουσιάζει πυκνότητα στη δόμηση, χωρίς μεγάλες πλατείες και με μικρά σοκάκια, αποτελώντας χαρακτηριστικό δείγμα της βενετσιάνικης αρχιτεκτονικής.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μαρουλάς πήρε το όνομά του από τη βοσκοπούλα Μαρούλη, που βόσκοντας τα πρόβατά της στην περιοχή, βρήκε μια πηγή με δροσερό νερό. Η πηγή της Μαρούλης, όπως λέγεται, υπάρχει στο χωριό μέχρι και σήμερα.
Η περιοχή πιθανόν να κατοικούνταν από τη μινωική περίοδο, αφού έχουν αποκαλυφθεί δύο νεκροταφεία της τελικής ανακτορικής περιόδου, το ένα στη θέση Μεζάρια με λαξευτούς τάφους και το άλλο στη θέση Πριναρές. Τα ευρήματα των ανασκαφών όπως λάρνακες, χάλκινα σκεύη και όπλα, κοσμήματα και άλλα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου.
Τα περισσότερα κτίρια που υπάρχουν στο Μαρουλά ανάγονται στην περίοδο της ενετοκρατίας και είναι στολισμένα με οικόσημα στις εξωτερικές τους πόρτες. Τα κτίρια αυτά χρησιμοποιούνταν ως δεύτερες εξοχικές κατοικίες των ευγενών και άλλα ως αποθήκες αγροτικών προϊόντων. Μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους, στο ενετικό τοπίο προστέθηκαν στοιχεία της ανατολίτικης αρχιτεκτονικής, όπως τα τζάκια και τα πηγάδια και τελικά παντρεύτηκαν αρμονικά και με τα στοιχεία της κρητικής παράδοσης.
Οι δύο ενετικοί πύργοι που σώζονται μέχρι σήμερα (στο κέντρο του χωριού και στην ανατολική πλευρά του) είναι από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του χωριού, τους οποίους οι Τούρκοι μετά την κατάληψη της Κρήτης χρησιμοποίησαν ως φρουραρχεία και το 1922 φιλοξένησαν μικρασιάτες πρόσφυγες. Άλλα αξιοπρόσεκτα οικοδομήματα είναι το ελαιοτριβείο και το βενετσιάνικο αρχοντικό που ανήκε στον Επίσκοπο Τιμόθεο Βενέρη και οι ντόπιοι αποκαλούν «δεσποτικό».
Ο Ναός του Προφήτη Ηλία στην κορυφή του λόφου, ο βυζαντινός μονόχωρος ναός της Αναλήψεως, ο δίκλιτος σπηλαιώδης ναός του Αγίου Νικολάου και Αντωνίου που είναι ο παλαιότερος ναός του χωριού από τον 14ο αιώνα, αλλά και η εκκλησία του χωριού, αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρα συμπληρώνουν το παζλ του θρησκευτικού τοπίου του Μαρουλά ο οποίος είναι ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1980.
Κάθε γωνιά της Κρήτης έχει κάτι νέο να ανακαλύψεις... η αλήθεια είναι ότι κάτι από αυτά που μας έχει λείψει πολύ την εποχή αυτή είναι η ικανότητα να μπορούμε να περνάμε τις γλυκές μέρες του Νοέμβρη εξερευνώντας τον όμορφο τόπο μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου