Η Μαμά - Πατέρας - Γράφει η Litsa Mer
H Μαμά Πατέρας…
Καθένας από εμάς, μεγάλωσε έχοντας στο πλάι του, τους γονείς του.
Μία μητέρα και έναν πατέρα…
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις στη ζωή κάποιων ανθρώπων, που η μοίρα θέλησε να μείνουν από νωρίς με έναν γονιό.
Δεν μιλάω για περιπτώσεις διαζυγίου, αλλά για περιπτώσεις που ο ένας εκ των δύο απεβίωσε.
Σήμερα και από προσωπική εμπειρία θα σας μιλήσω για την περίπτωση στην οποία ο γονιός που «φεύγει» είναι ο πατέρας και μένει πίσω η μητέρα να παλεύει και για τους δύο.
Θα σας μιλήσω για μία γυναίκα, που χάνει τον σύζυγο της, το στήριγμα της και χρειάζεται να γίνει η ίδια στήριγμα στην οικογένεια της.
Μια γυναίκα, που σε νεαρή ηλικία χάνει τον άνθρωπο της και μένει μόνη με δύο παιδιά, όταν άλλοι στην ίδια ηλικία δεν έχουν φτιάξει ακόμα οικογένεια.
Μια γυναίκα, που από το ρόλο της μητέρας, καλείται ξαφνικά να παίξει διπλό ρόλο στη ζωή των παιδιών της. Πολύπλευρο ρόλο θα έλεγα. Χρειάζεται να γίνει «μητέρα, πατέρας, στήριγμα, αγκαλιά και παρηγοριά» για τα παιδιά της.
Χρειάζεται να αναλάβει εξ ολοκλήρου τα οικονομικά της οικογένειας, τα αγροτικά της οικογένειας, δύο παιδιά που σπουδάζουν σε διαφορετικές πόλεις και άλλες υποχρεώσεις που μέχρι τώρα μοιράζονταν στα δύο.
Μέσα σε όλη αυτή τη δυσκολία που καλείται να ανταπεξέλθει, «κανείς» δεν την ρώτησε αν μπορούσε να το κάνει, «κανείς» δεν την ρώτησε αν είχε την οικονομική δυνατότητα να τα βγάλει πέρα με όλα τα έξοδα που χρειαζόταν για να συντηρήσει τρία σπίτια, «κανείς» δεν την ρώτησε που έβρισκε τα αποθέματα δύναμης για να παλέψει για όλα και να γίνει βράχος και στήριγμα στα παιδιά της, «κανείς» δεν νοιάστηκε αν χρειαζόταν και αυτή μια αγκαλιά για να κλάψει τα μοναχικά βράδια. Μονάχα το επόμενο πρωί και κάθε πρωί αναγκαζόταν να «φορέσει» και πάλι το πιο μεγάλο της χαμόγελο για να μην φανεί «αδύναμη» στην κοινωνία και στα μάτια των παιδιών της.
Η «μάνα – πατέρας», όπως αποκαλώ την μητέρα μου και την κάθε γυναίκα που βρέθηκε σε αυτή την θέση, είναι ο μεγαλύτερος ήρωας!
Είναι άξια σεβασμού και άξια να αγαπιέται ανιδιοτελώς από τον κάθε έναν που βρίσκεται δίπλα της, φίλοι, σύντροφος, παιδιά…
Υπάρχει μια ρήση που λέει « ο Θεός κάνει ορφανά, αλλά δεν κάνει κακορίζικα» και όταν έχεις την τύχη, μέσα στην ατυχία της απώλειας που έχεις βιώσει, να έχεις μητέρα μία τέτοια γυναικά, όπως η μητέρα μου, σας υπογραφώ πως αυτό ισχύει 100%.
Τέτοιοι άνθρωποι που παίζουν διπλό ρόλο «μάνα – πατέρας», είναι άξιοι να τους αγαπάς διπλά, να τους τιμάς διπλά και να τους σέβεσαι διπλά!
Όπως τον ρόλο τους…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου