Το καλοκαίρι άρχισε ν αχνοφαίνεται και οι πρώτοι τολμηροί ξεκίνησαν να απολαμβάνουν τις ελληνικές ακτές κ την καταγάλανη θάλασσα! Για να συνεχίσουμε όμως να απόλαμβανουμε τις παραλίες μας πρέπει να φροντίσουμε να είναι καθαρές!
-Διατηρώ καθαρές θάλασσες και ακτές
- Χρησιμοποιώ πάντα τα δοχεία περισυλλογής απορριμάτων όταν είμαι στην ακτή ή σε πλοίο
- Ενημερώνω άμεσα την πλησιέστερη Λιμενική Αρχή για κάθε περιστατικό ρύπανσης που διαπιστώνω
- Δίνω πληροφορίες για την τοποθεσία, το χρόνο, το είδος, την ποσότητα και την πηγή προέλευσης της ρύπανσης
-Συμβάλλω στην ενημέρωση των συμπολιτών μου για τους κινδύνους που προκαλουν τα σκουπίδια στη θάλασσα κ τις ακτές.
Αλήθεια γνωρίζετε τους κινδύνους?
Eκτός από τα υγρά απόβλητα, εξίσου σοβαρές είναι και οι συνέπειες από τη ρύπανση ακτών και θαλασσών με στερεά απορρίμματα. Πλαστικά, χάρτινα, μεταλλικά και άλλα αντικείμενα υπάρχουν παντού, στην επιφάνεια της θάλασσας και κάτω απ’ αυτήν, στις ακτές και στο βυθό συνθέτοντας ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Παρά τις μέχρι τώρα προσπάθειες σε παγκόσμιο, περιφερειακό, εθνικό και τοπικό επίπεδο για την αντιμετώπιση του προβλήματος, τα απορρίμματα σε θάλασσες και ακτές παραμένουν ένα μεγάλο πρόβλημα. Σύμφωνα με στοιχεία του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), υπολογίζεται ότι περίπου 8 εκατομμύρια ακτικείμενα απορρίπτονται κάθε χρόνο σε θάλασσες και ωκεανούς.
Οι επιπτώσεις από τη ρύπανση με απορρίμματα για το περιβάλλον και τον άνθρωπο είναι πολυδιάστατες. Τα στερεά απορρίμματα αποτελούν απειλή για την ανθρώπινη υγεία και τη θαλάσσια πανίδα: υπολογίζεται ότι πάνω από ένα εκατομμύριο θαλασσοπούλια, 100.000 θαλάσσια θηλαστικά και θαλάσσιες χελώνες πεθαίνουν κάθε χρόνο παγιδευμένα σε απορρίμματα ή τρώγοντάς τα. Επιπλέον, τα απορρίμματα υποβαθμίζουν το παράκτιο περιβάλλον και έχουν οικονομικό αντίκτυπο στις τοπικές κοινωνίες μέσω της μειωμένης τουριστικής κίνησης και της ζημιάς που προκαλούν σε αλιευτικά δίχτυα.
Τα προβλήματα αυτά επιδεινώνει η μεγάλη διάρκεια ζωής πολλών απορριμμάτων. Για παράδειγμα, μπορεί να χρειαστούν μέχρι 450 χρόνια για την αποσύνθεση ενός πλαστικού μπουκαλιού στο θαλάσσιο περιβάλλον, ενώ για ένα κουτάκι αλουμινίου μέχρι και 200 χρόνια. Τα πλαστικά απορρίμματα αποτελούν το νούμερο ένα κίνδυνο κυρίως λόγω της ανθεκτικότητάς τους. Ως συνθετικό συστατικό, το πλαστικό δεν βιοδιασπάται. Αντίθετα, μέσω της ηλιακής θερμότητας και τη διαδικασία της φωτοδιάσπασης διαλύεται σε μικρότερα κομμάτια που περιφέρονται στη θάλασσα και εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα απειλώντας την υγεία όχι μόνο της θαλάσσιας πανίδας αλλά και των ανθρώπων.(πηγη: green agenda. gr)
Πρέπει όλοι μαζί να κάνουμε τη διαφορά! Σήμερα! Όχι αύριο! Καλό καλοκαίρι!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου