Τάλως, μια από τις πιο αγαπημένες μυθικές προσωπικότητες του αρχαίου κόσμου και ένας από τους πιο σημαντικούς ελληνικούς μύθους. Ήταν γιγάντιος, ανθρωπόμορφος και με σώμα από χαλκό.
Ο Τάλως δεν γεννήθηκε αλλά φτιάχτηκε από τον θεό Ηφαιστο με εντολή του Δία, ο οποίος τον προσέφερε σαν δώρο στον Μίνωα, μυθικό βασιλιά της Κνωσσού. Ο Τάλως γυρίζοντας την Κρήτη 3 φορές την ημέρα θα εξόντωνε τα εχθρικά πλοία και τους εισβολείς, τσακίζοντας τους με τα μεταλλικά του άκρη ή ψήνωντας τους ζωντανούς. Κατά μερικούς ήταν φτερωτός και τα καθήκοντα του τα εκτελούσε πετώντας. Είχε μια φλέβα μονάχα από τον αυχένα ως τον αστράγαλο του και στην ακρη του ένα χάκινο καρφί. Η φλέβα μέσα περιείχε ένα υγρό το Ιχωρ, το οποίο αναφέρεται σαν το αίμα των θεών αλλά και των αθανάτων.
Ο Πλάτωνας αναφέρει πως επιτηρούσε επίσης τους νόμους της Κρήτης, κουβαλώντας τους μαζί του γραμμένους σε χάλκινες πλάκες. Στις πόλεις υπεύθυνος για την τήρηση των νόμων ήταν ο Ροδάμανθος, ο οποίος μαζί με τον αδερφό του Μίνωα, μετά τον θάνατο τους έγιναν κριτές των ψυχών του Άδη.
Ο Απολλόδωρος, ο Απολλώνιος ο Ρόδιος και ο Λουκιανός αναφέρουν ότι ο Τάλως ήταν φτιαγμένος από χαλκό. Πιθανόν ήταν από μπρούτζο καθώς ο σκέτος χαλκός είναι αρκετά μαλακός.
Ο Τάλως ήταν πρωτίστως μια πανίσχυρη μηχανή αποτροπής βίας, που μετατρεπόταν σε πολεμική μηχανή, όποτε χρειαζόταν.
Το τέλος του Τάλω ήρθε όταν συναντήθηκε με τους Αργοναύτες οι οποίοι επέστρεφαν από την Κολχίδα. Θέλωντας να δέσουν οι Αργοναύτες στο νησί, αντιμετώπισαν τον γίγαντα που τους κρατούσε σε απόσταση. Φυσικά ένα χάλκινο ρομπότ δεν θα μπορούσε να πεθάνει άπο βέλη. Έτσι οι Αργοναύτες επιστράτευσαν δόλο και η Μήδεια η οποία ήταν μαζί τους στην Αργώ, το μυθικό πλοίο, πήγε στην κουπαστή και άρχισε να μιλάει με τον Τάλω. Τον κοίταξε βαθιά στα μάτια και λέγοντας του ξόρκια, τον τρέλλανε και καθώς αυτός έτρεχε με μανία "πάνω - κάτω" χτύπησε στο ευάλωτο σημείο του, το χάλκινο καρφί έσπασε και το ιχώρ χύθηκε σαν λιωμένο μολύβι. Χωρίς ενέργεια και ισορροπία ο Τάλως γκρεμοτσακίστηκε στα βράχια.
Η μονή Βωσάκου στην Κρήτη, η οποία είναι κτισμένη σε ένα οροπέδιο που σχηματίζεται ανάμεσα στις κορυφές Κουτσοτρούλης, Σοφιανή κορφή και Κουφωτός των Ταλαίων ορέων, του σημερινού Κουλούκωνα, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το σπήλαιο του Μουγκρή που πιθανολογείται να ήταν η φωλιά του Τάλω.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου