ΓΡΑΦΕΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΡΟΥΓΚΙΑΒΟΥΡΗ
Πρόκειται για εκείνους που ίσως να γνωρίζεις μήνες μόνο κι όμως αισθάνεσαι πως τους ξέρεις μια ζωή ή εκείνοι που όντως γνωρίζεις μια ζωή. Δεν είναι μόνο αυτοί που ξέρεις χρόνια αλλά εκείνοι, που όπως λένε σου απέδειξαν πως ήρθαν για να σε στηρίζουν. Θα τους βρεις στις φωτογραφίες του κινητού σου και στις ταχείες κλήσεις, θα τους βρεις στις περισσότερες αναμνήσεις σου κι όλες θα είναι ευχάριστες.
Προς Θεού, δεν μιλάμε για τους δήθεν, για εκείνους που σε πούλησαν όταν εσύ τους είχες ανάγκη, ούτε για εκείνους που έπαιζαν τάβλι στην πλάτη σου (γκούχου, ο Χριστούλης!).
Είναι οι δικοί μας άνθρωποι. Μεγαλώνουμε και οι άνθρωποι δίπλα μας λιγοστεύουν, γι'αυτό πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους έμειναν. Σε όσους δεν κοίταξαν αμήχανα γύρω τους όταν τους είπαμε πως αποτύχαμε, σ'εκείνους που στάθηκαν κεριά αναμμένα για να βρούμε το δρόμο μας, που μας στήριζαν μέχρι να βρούμε δύναμη και κουράγιο. Σε αυτούς που γέλασαν με τις επιτυχίες μας, που μίλησαν μαζί μας!
Δύσκολα θα βρεις τέτοιους ανθρώπους κι αν τους έχεις θεώρησε τους ως δώρο. Ούτε λόγια ούτε πολύτιμες συμβουλές χρειάστηκαν για να μας βοηθήσουν, μια αγκαλιά κι ένα "μη μασάς φιλαράκι". Να ξενυχτούν μαζί μας να ακούνε τα παράπονα μας κι όταν το έκαναν ποτέ δεν είπαν πως κουράστηκαν αντίθετα δεν μας παράτησαν, μας χειροκρότησαν και μας παρότρυναν γιατί ήξεραν.
Ήξεραν πως αν πέφταμε και τρώγαμε τα μούτρα μας θα ήταν εκεί για να μας σηκώσουν και να μας πουν "είσαι και λίγο βλαμμένο".
Μας ενώνουν οι βόλτες μας και οι συζητήσεις μας, τα ξενύχτια μας, τα μεθύσια τα γέλια και οι χαρές. Η δύναμη που μπορεί να σε φτιάξει πάλι απ’ την αρχή.
Σε όσα κομμάτια κι αν έχεις σπάσει. Να μην τους φοβάσαι, να τους στέκεσαι όσο μπορείς γιατί θα έρθει η μέρα που κι εκείνοι θα σε χρειαστούν. Κι αν για λίγο χαθείτε να μη φοβάσαι θα ξαναβρεθείτε, μα φρόντισε να γυρίσεις στα σωστά άτομα. Να τους έχεις μέχρι τα βαθιά γεράματα!
Κάποια στιγμή πατάς τα 50 και η καθημερινότητά σου πλέον ίσως δεν είναι τόσο ξέφρενη όσο άλλοτε. Οι νύχτες με τους φίλους λιγόστεψαν, αλλά οι επαφές όχι. Όσο κουραστική και να ήταν η μέρα σας δεν πρόκειται να μη μιλήσετε στο τηλέφωνο. Πλέον έχετε τις οικογένειές σας, αλλά γνωρίζεις πολύ καλά πως ό,τι χρειαστείς, έχεις δίπλα σου μία ομάδα η οποία είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για εσένα.
Κι όταν θα φτάσεις στα 70 πλέον θα μιλάτε για τα εγγόνια σας και θα είστε τα πιο ευτύχισμενα άτομα του κόσμου.
Ό,τι και να συμβεί. Ό,τι και να προκύψει. Θα παλέψουν και θα αγωνιστούν για να δουν για ακόμα μια φορά το χαμόγελό σου. Και αλήθεια σου λέω, αν καταφέρεις και βρεις αυτούς τους ανθρώπους, αν καταφέρεις να βρεις τα άτομά σου, δε θα φοβάσαι να μεγαλώσεις γιατί ξέρεις πως όταν όλοι φύγουν, αυτοί θα είναι για πάντα εκεί. Στα όμορφα και στα άσχημα, γιατί η φιλία είναι μία έννοια που δύσκολα περιγράφεται με λόγια αλλά τη ζεις και νιώθεις την αγάπη της.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου