ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΡΚΟΥΛΙΔΗ
Λεουνάκης Νεκτάριος ( Συρίλι Χανιά )
Ο Γολγοθάς μου είσαι ‘συ μαζι κι’ η σταύρωση μου
εσύ και το ανέσπερο, φως στην ανάσταση μου.
Σηφάκης Λευτέρης ( Αθήνα )
Αγάπη δίδαξε ο Χριστός σταυρώθει κι’ αναστήθει
ας σ’ έχει θεέ μου ο καθαής μες τα δικά ντου στήθη.
Βασιλείου Ελένη -Αστερόσκονη ( Χαλκούτσι Ωρωπός )
Στο γολγοθά Σου, κοίτα με, πρώτη σταυρό σηκώνω
εσύ που μ’ Εμαθες, μην πέφτω κι ας ματώνω.
Εσύ, Χριστέ μου, Έβαλες τ’ αγκάθινο στεφάνι,
δίχως ν’ Αφήσεις να φανεί τί πόνο Σου ‘χει κάνει…
Πληγές πάνω στο σώμα Σου, το αίμα Σου ποτάμι,
Κοίτα πίσω τί Άφησες, θνητούς δίχως λιμάνι…
Στη Σταύρωση σου, δάκρυα ρίξαν οι ουρανοί,
το μεγαλείο της ψυχής, Πες μου ποιός θα το δει;
Εσύ, το φως τσ’ Ανάστασης, το Φως μου στο σκοτάδι,
σε κάθε δύσκολη στιγμή, της λύτρωσης το χάδι.
Στεφανάκης Μιχάλης ( Γάλλου Ρέθυμνο )
Βαρύ σταυρό στον ώμο ντου καθένας μας σηκώνει
πορεία προς το Γολγοθά που η μοίρα ντου σκαρώνει.
Δουρουντουδάκη Κατερίνα ( Μυριοκέφαλα )
Πες μου Χριστέ μου ήντα ‘ λεγες τσι σταύρωσης την ώρα
να τα σκεφτώ , σα θα περνώ του χωρισμού τη μπόρα.
Το Γολγοθά τσ’ αγάπης σου με του σταυρού το βάρος
ανέ μου πεις πως μ΄αγαπάς ν΄ανέβω έχω το θάρρος.
Βοτζάκη Κατερίνα ( Ρέθυμνο )
Εσύ που είδες στο σταυρό το γιο σου να ποθαίνει
μεγάλη Μάνα του Χριστού σώσε την οικουμένη.
Και διώξε πόνο και καημό απ’ τσι καρδιάς το ν-τόπο
και κάμε πλιά χαρούμενες τσι μέρες των αθρώπω.
Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ..... ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΦΤΑΞΕΙ.........
ΘΑ ΞΑΝΑ-ΣΤΑΥΡΩΘΕΙΣ ΧΡΙΣΤΕ.... ΜΑ ΠΡΑΜΑ ΔΕ Θ 'ΑΛΑΞΕΙ..
ΤΟ .."ΤΕΛΟΣ' ΗΛΘΕ ΤΩΝ .."ΠΑΘΩΝ" ΚΑΙ Ο .."ΧΡΙΣΤΟΣ' ..ΠΕΘΑΙΝΕΙ
ΟΜΩΣ.." ΚΑΘΕΝΑΣ" ΑΠΟ ΜΑΣ , "ΑΝΑΣΤΑΣΗ' ..ΠΡΟΣΜΕΝΕΙ
Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ, ΕΡΧΕΤΑΙ ..ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ,
ΜΑ ΕΓΩ ΤΗ ΖΩ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΧΩΝΩ!!!!!![ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΡΓΥΡΑΚΗ]
Περνάς βδομάδα των παθών για μάς εσύ Χριστέ μου, σαν χριστιανός δεν γίνετε να σε ξεχνώ ποτέ μου.........!!!!!!!!!!!!!
.................................
Γιωργος.Λ.
Με εβδομάδα των Παθών... έμοιαζε η ζωή μου...
κι ήρθες εσύ και έγινες... το Φως κι η Ανάστασή μου...
(Katerina P. Chloe)
--ΣΤ..ΦΡΑ'Ι'ΔΑΚΗΣ.--
ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΑΘΏΝ.......ΜΟΥ 'ΦΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΩΡΑ....
ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΕΦΕΡΕΣ...... ΣΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΠΡΟΧΩΡΑ...
ΜΑ ΜΗ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟ.......ΑΡΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΝΑΩ....
ΚΑΡΦΩΣΕ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.....ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΩ...
ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕ ΠΡΟΣΔΟΚΩ..........ΜΠΑΜΠΑ ΘΕΟ ΔΕΝ ΕΧΩ.......
ΜΑ ΜΟΝΟ ΜΗ ΜΕ ΛΥΠΗΘΕΙΣ.....ΤΟΝ ΟΙΚΤΟ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ !!!!
Η εβδομάδα των παθών κι οφέτος έχει φτάξει
μα το κερί τ'ανάστασης για τσ'εμισούς θ'ανάψει!
Είναι 'βδομάδα των Παθών....μα πράμα δεν αλλάζει...
για 'μένα που σαν...Γολγοθάς...σ όλη ζωή μου μοιάζει......(Γ.Κ)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου