ΓΡΑΦΕΙ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΨΙΜΟΥΛΑΚΗ
Αγαπημένοι μου αναγνώστες...άλλη μία συνέντευξη ανοίγεται μπροστά σας...κάθε συνέντευξη για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω είναι διαφορετική...σε κάθεμία κάτι άλλο βρίσκω και την ξεχωρίζω...όπως τη σημερινή...μιας κι ο καλεσμένος μου είναι ένα παιδί απλό,καθημερινό αλλά με ξεχωριστή προσωπικότητα αφού όσοι τον ξέρουν τον ξεχωρίζουν για τον δυναμικό του χαρακτήρα,για το πόσο καλός μπαμπάς είναι αλλά και για τις φοβερές μαντινάδες του...
Φθενόκωστας!
-Κώστα μου, καλημέρα...είμαστε εδώ σε ένα όμορφο χώρο -καφέ- που διατηρείς στο Ηράκλειο,στο Piesto cafe...και χαίρομαι πολύ που σε φιλοξενώ στη στήλη μου ΚΡΗΤΟΠΑΙΝΕΜΑΤΑ για το καλύτερο περιοδικό της Κρήτης το CRETE ON AIR...
-Δήμητρά μου, καλημέρα...χαίρομαι που τα ξαναλέμε και με μεγάλη μου ευχαρίστηση να σου πω οτι θέλεις σήμερα...
-Κώστα, καταρχήν για όσους δεν ξέρουν...είσαι απο Ηράκλειο,χωρισμένος,με 3 όμορφα αγγελούδια και διατηρείς ένα καφέ με την οικογένειά σου...
-Ακριβώς έτσι...
-Πες μου κάτι...ξέρω οτι δεν είχες κρητικά μουσικά ακούσματα ανέκαθεν...έτσι δεν είναι;
-Σωστά...άργησε λίγο να μου βγει...στην πορεία της ζωής μου κατάλαβα οτι τα κρητικά είναι η μουσική που με εκφράζει...φυσικά λόγω παρέας μπορώ να ακούσω τα πάντα αν χρειαστεί αλλά απο δική μου επιλογή ακούω καθαρά κρητικά...
-Ο στίχος όμως ήταν απο νωρίς στη ζωή σου...σωστά;
-Ναι,απο το γυμνάσιο κι όλας...έγραφα απο μικρός...έκανα όμως μια μεγάλη παύση 10 ετών και το 2013 επανήλθα...
-Τι σε έκανε να επανέλθεις ,μετά απο τόσα χρόνια;
-Ενιωσα πιό ώριμος στη γραφή μου,πιό δημιουργικός,πιό έτοιμος να εκφράσω τα συναισθήματά μου...
-Νομίζω οτι όντως είσαι αρκετά έτοιμος...φαίνεται απο τον τρόπο που γράφεις και οτι τώρα μαθαίνεις και μουσικό όργανο άρα έχεις την ανάγκη να δημιουργείς...
-Μαθαίνω μαντολίνο,μόνος βέβαια αλλά μαθαίνω...ίσα για την παρέα...εξάλλου εμένα δεν είναι αυτοσκοπός το επαγγελματικό κομμάτι είτε μουσικά είτε ακόμη και στη μαντινάδα..
-Με ποιό κριτήριο γράφεις;
-Χωρίς κριτήριο...μου βγαίνει και γράφω...απλά συνήθως μου βγαίνει χωρισμού,πόνου και τέτοιο είδος μαντινάδας...
-Υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί στο διαδίκτυο κι όλο αυτό που γίνεται με τις μαντινάδες,αυτό το αυξανόνται και πληθύνονται;
-Με ενοχλεί το να μην γράφουν όνομα αλλά ακόμη περισσότερο με ενοχλεί να την αλλάζουν και να την κάνουν δική τους...
-Αγαπημένος μαντιναδολόγος; υπάρχει κάποιος ή κάποια που ξεχωρίζεις;
-Πολλοί είναι αξιόλογοι...η Κρήτη έχει μεγάλους στιχουργούς...αλλά έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στον Μιχαλόμπα...έχει ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο γραφής που εμένα με αγγίζει...
-Αγαπημένοι καλλιτέχνες;
-Επίσης έχουμε πολλούς κι αξιόλογους καλλιτέχνες...η Κρήτη και η μουσική της είναι άριστοι σε ποιότητα...σαφώς οι παλιοί Σταυρακάκης,Φασουλάς,Μανωλιούδης,Καλλέργης και άλλοι τέτοιου επιπέδου ξεχωρίζουν εννοείται αλλά και οι πιο νέοι είναι πολύ καλοί...
-Πότε γράφεις εσύ; Οταν στο ζητούν,σου βγαίνει απο μόνο του; Οταν δεν είσαι καλά;
-Καθαρά αυθόρμητα...κυρίως όταν δεν είμαι καλά...δεν πιέζω τον εαυτό μου...όταν μου 'ρθει θα γράψω...
-Ο έρωτας στη ζωή σου τι θέση έχει; Εχεις σκεφτεί να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου;
-Ποτέ δεν ξέρεις τι σου φυλάει η μοίρα...δεν το κυνηγάω αλλά δεν το απορρίπτω...όλα έχουν να κάνουν με κύριο γνώμονα τα παιδιά μου...αυτά έχουν προτεραιότητα...
-Αγαπάς την κρητική μουσική πολύ και θαυμάζεις ιδιαίτερα τους πάλιους καλλιτέχνες μας...πώς βλέπεις την εξέλιξη της κρητικής μουσικής σήμερα έτσι όπως διαφοροποιείται κι εξελίσσεται; Βλέπουμε παντρέματα,όργανα διάφορα μέσα και κάποιους να το κατηγορούν...
-Πρέπει να υπάρχει ισορροπία...όταν το αποτέλεσμα είναι καλό και δεν έχει υποστεί σοβαρή αλλοίωση η βάση της κρητικής μουσικής με κίνδυνο να αφανιστεί δεν έχω πρόβλημα...Σεβασμός στην αυθεντικότητα...
-Μακριά απο το νησί μπορείς;
-Οχι,ούτε καν απ' το νομό...τον χαμό που γίνεται εδώ τον λατρεύω...πάω στο χωριό αλλά για λίγο...να φύγω απο το νησί ούτε το συζητάω...
-Επαγγελματικά επέλεξες να ασχοληθείς με ένα καφέ που άνοιξες τελευταία...γιατί;
-Μ' αρέσει η επικοινωνία με τον κόσμο κι αυτή η δουλειά μου το επιτρέπει...την αγαπώ...
-Υπάρχει μαντινάδα που σε έχει σημαδέψει;
-Φυσικά,κάποια μέρα μου ήρθε ξαφνικά ένα αίσθημα περίεργο...κι έγραψα μία μαντινάδα...
ΤΙΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕΣ...
ΚΑΙ ΜΙΣΕΨΕΣ ΑΠ' ΟΛΟΥΣ...
ΚΙ ΕΔΑ ΠΕΤΑΣ ΚΙ ΕΣΥ ΨΗΛΑ...
Μ' ΑΣΠΡΑ ΦΤΕΡΑ ΣΤΣΙ ΩΜΟΥΣ...
αμέσως σκέφτηκα να πάρω έναν δικό μου να την πω...πήρα την αδερφή μου τηλέφωνο να της την πω και το σηκώνει κάποιος άλλος...ρώτησα γιατί σηκώνει άλλος το τηλέφωνο της αδερφής μου; και μου απάντησαν οτι εκείνη δεν μπορεί να μιλήσει ήταν σε άθλια κατάσταση γιατί λίγη ώρα πριν είχαμε χάσει τον αδερφό μου...δεν πίστευα οτι μου συνέβαινε αυτό...
-Τραγική ειρωνία όντως...οι δεσμοί αίματος τελικά είναι αψυχολόγητοι...αγαπάς πολύ την οικογένεια γενικά...μέσα απο τους στίχους σου το βλέπουμε συχνά τους υποστηρίζεις...
-Ναι,έχω μια μαντινάδα που λέει:
ΑΝ ΤΥΧΕΙ Σ' ΟΤΙ ΑΓΑΠΩ...
ΧΕΡΑ ΚΙΑΝΕΙΣ Ν' ΑΠΛΩΣΕΙ...
ΤΙ ΠΑ ΝΑ ΠΕΙ ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΟΥΛΟΣ...
ΜΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙ...
και το εννοώ δεν είναι μια απλή μαντινάδα!
-Κώστα μου είσαι αξιόλογος άνθρωπος,σίγουρα γράφεις πολύ όμορφα και είμαι βέβαιη οτι έχει ήδη αρχίζει να σου αναγνωρίζεται αυτό...χαίρομαι πολύ που τα είπαμε...
-Δημητρούλα μου,εγώ σ' ευχαριστώ πολύ...και σου εύχομαι κάθε επιτυχία σε ότι κάνεις...
ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ ΗΜΕΡΑΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου