ΓΡΑΦΕΙ Η Ειρήνη Μελαμπιανάκη
Αχ αυτές οι Κρητικοπούλες! Πάντοτε μαγνήτιζαν τους πάντες απλα και μόνο με ένα κοίταγμα τους οποιοδήποτε σήκωνε τα μάτια να τις κοιτάξει. Ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε πρόσωπα θαυμασμού για το μεσογειακό τους ταμπεραμέντο και για την καταγωγή τους απο έναν υπέρηφανο λαό. Αλήθεια γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί μόνο οι Κρητικοπούλες; Φταίει άραγε μόνο η καταγωγή και τα βιώματα για τον έμφυτο δυναμισμό τους ή μήπως κρύβεται κάτι άλλο πίσω απο όλα αυτα;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Από τον καιρό που στην ηλιόλουστη Κρήτη πρωτοάνθισε ο πολιτισμός της Μεσογείου ολόκληρης. Τότε που στην μινωική Κρήτη, ο άνδρας με την γυναίκα είχαν ίσες θέσεις και δικαιώματα στην κοινωνία περίπου όπως σήμερα. Φυσικά τότε δεν υπήρχαν τα μέσα και οι συνθήκες που υπάρχουν σήμερα. Υπήρχε όμως ένας λαός με αξιοθαύμαστα ήθη, έθιμα και αντιλήψεις που τη γυναικεία μορφή την είχε ως θεότητα και την παρομοίαζε με την “Μητέρα Γη”. Την ίδια γη που τον έτρεφε, που τον φρόντιζε και που πάνω της έστηνε θεμέλια για να στεγαστεί. Πως θα μπορούσε η γυναίκα να έχει κατώτερο ρόλο σε μία τέτοια κοινωνία;
 |
| ΟΛΓΑ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ |
Η Μινωίτισσα, λοιπον, θύμιζει έντονα οποιαδήποτε γυναίκα της εποχής μας. Συμμετέχει σε έντονες δραστηριότητες και επικίνδυνα αγωνίσματα (π.χ. Κυνήγι, Ταυροκαθάψια), ενώ παράλληλα φροντίζει τον εαυτό της με διάφορα είδη καλλωπισμού όπως αρώματα, χρώματα για τα χείλη, τα μάτια και τα νύχια της, κοσμήματα και στολίδια για τις περίτεχνες κομμώσεις της. Συμμετέχει στις εκδηλώσεις της κοινωνίας της ενεργά και ίσα με τον κάθε άντρα συντοπίτη της, ενώ παράλληλα φροντίζει το σπίτι, το νοικοκυριό της και την ανατροφή των παιδιών της. Όλα αυτα περιγράφουν μια χειραφετημένη γυναίκα, πρόδρομο των σημερινών γυναικειών μορφών, την ίδια στιγμή που μάλιστα μιας Αθήναιας η οποιαδήποτε άλλης γυναίκας της ίδιας εποχής η μόνη ελευθερία ήταν στην επιλογή του φαγητού – που και γι αυτό αμφιβάλλουμε.
Κατόπιν, επέρχεται ο Χριστιανισμός. Η θρήσκεια που καταλύει όλες της τις ελευθερίες κι “εγκλωβίζεται” σε μία εποχή συντηρητισμού όπου ο άντρας έχει παλι τον πρώτο ρόλο. Μόλις που στέκεται αυτό εμπόδιο για την πορεία της γιατί και τότε αρκετές ευκατάστατες κοπέλες της εποχής σπούδαζαν, μάθαιναν γραφή, ανάγνωση, ασχολουνταν με τη βυζαντινή μουσική. Οι υπόλοιπες ασχολούνταν με κοινωνικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις, φρόντιζαν με μαεστρία την ανατροφή των παιδιων τους μαζί με το νοικοκυριό τους και βοηθούσαν τους συζύγους τους σε βαριές δουλειές. Ξανά αποτελούν πρότυπα δυναμισμού στον Ελλαδικό χώρο.
Και τότε είναι που έρχεται η ενετοκρατία. Οι ευρωπαϊκές επιρροές που φέρνουν οι κατακτητές επηρεάζουν για άλλη μια φορα τις συνήθειες τους. Αποκτούν ευαισθησίες για τον έρωτα (ανεκπλήρωτο ή μη), την αγάπη αλλά ξεκινούν και οι πνευματικές τους αναζητήσεις για την ωριμότητα της ψυχής τους.
Οι Κρητικοπούλες έλαμψαν και στην Μάχη της Κρήτης με την ένθερμη συμμετόχη τους με σθένος και δύναμη που πολλοί άνδρες θα ζήλευαν. Με γενναιότητα και αυτοθυσία πολέμησαν δίπλα στους άντρες τους με ότι μέσα ειχαν εκεινη την εποχή.
 |
Γι' αυτους τους λόγους οι άνδρες τους τις είχαν πάντα σε εκτίμηση και “κορώνα στο κεφάλι τους” όπως λέει και μία φράση. Οι γυναίκες στην Κρήτη πάντα συνδυάζαν δυναμισμό και χάρη, τσαμπουκά και τσαχπινιά, πονηριά και εξυπνάδα. Έτσι λοιπόν είναι και οι γυναίκες του σήμερα. Μορφώνονται, καλλωπίζονται, συμμετέχουν σε έντονες δραστηριότητες, παίρνουν μέρος στα κοινά του τόπου, υψώνουν το ανάστημα τους οπου χρειάζεται. Παράλληλα με όλα αυτά φροντίζουν το νοικοκυριό τους, μεγαλώνουν και διαμορφώνουν τα παιδιά τους και τον χαρακτήρα τους. Συνεπώς, χαίρουν τον σεβασμό και το θαυμασμό του αντίθετου φύλου. Μήπως τελικά όλα αυτά είναι θέμα DNA; Μήπως αυτός το εκρηκτικό μεσογειακό ταπεραμέντο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το γενετικό υλικό αυτών των γυναικών;
Πηγές:
http://archive.patris.gr/articles/23796#.WlgAf3Zl_IV
http://archive.patris.gr/articles/25167#.WlgFsnZl_IV
http://aurora6465.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου