Γράφει η Δήμητρα Ψιμουλάκη
Σήμερα έχω ιδιαίτερη χαρά γιατί φιλοξενώ στα ΚΡΗΤΟΠΑΙΝΕΜΕΤΑ μια μεγάλη κυρία του στίχου και της μαντινάδας την κυρία Φρόσω Γιατρομανωλάκη... Μία γυναίκα με ιδιαίτερη προσωπικότητα καθώς οι συνεργασίες της είναι με μεγάλα ονόματα του χώρου,όμως η ίδια είναι χαμηλών τόνων και κρατά σχεδόν αόρατη στάση στη δημοσιότητα...Είχα την τιμή να με φιλοξενήσει στο πολύ όμορφο σπίτι της με την υπέροχη αυλή της γεμάτη χρώματα κι ευωδιές απ' τα λουλούδια...Μέχρι τώρα δεν έχω νιώσει πιο ζεστή φιλοξενία...τον καφέ μας,το γλυκό του κουταλιού και τα κουλουράκια απ' τα χεράκια της και πάνω απ' όλα με την απλότητά της,ένα χαμόγελο μόνιμο στα χείλη της και η χαρά της εμφανής για την συνάντησή μας κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα...
-Κυρία Φρόσω Γιατρομανωλάκη,καλώς ε σμίξαμε,χάρηκα ιδιαίτερα που αποδεχθήκατε την πρόσκλησή μου.
-Καλημέρα Δήμητρα,η χαρά είναι δική μου...μου είσαι συμπαθής αρκετά και μ' αρέσουν αυτά που γράφεις και ο τρόπος που σκέφτεσαι...καλώς όρισες σπίτι μου.
--Τιμή μου να ακούω τέτοια λόγια για τα γραφτά μου απο 'σας...λοιπόν,ας ξεκινήσουμε απ' τα βασικά...κατάγεστε απο που;
-Απ' το Ζαρό...το όμορφο Ζαρό ο μπαμπάς και η μαμά απ' τη Γαλιά
-Για πείτε μας πώς προέκυψαν οι μαντινάδες και ο στίχος στη ζωή σας; έμφυτο η και η οικογένεια είχε σχέση με τα καλλιτεχνικά;
-Είχε σχέση η οικογένεια η μαμά μου ήταν ξαδέρφη του μεγάλου λυράρη του Μανασάκη Λευτέρη και είχαμε κι άλλους συγγενείς σχετικά με το τραγούδι και το στίχο...
-Εσας πώς προέκυψε;πότε γράψατε πρώτη φορά;
-Εγραφα χρόνια αλλά πιό πολύ περιπαικτικά στη δουλειά μου για να πειράξω κάποιον κτλ...αργότερα μετά τα 40 μου άρχισα να ασχολούμαι ουσιαστικά και να γράφω εντατικά διάφορων θεμάτων μαντινάδες…
-Πώς ήταν το ξεκίνημά σας;
-Δε θα 'λεγα ιδιαίτερα ενθαρρυντικό καθώς στην αρχή λόγω του οτι ήμουν γυναίκα προφανώς, ή οτι ήμουν κομμώτρια, ή οτι άργησα να πω πως θα γράψω εντατικά και με σκοπό τη μελοποίηση αυτό τους έκανε να με "περιγελούν" σε εισαγωγικά...
-Είχατε δηλαδή αρχικά απογοητεύσεις; ή πόρτες κλειστές;
-Ναι,θυμάμαι έστελνα μαντινάδες σε σταθμούς και δεν τις έλεγαν,ή διάβαζαν μαντινάδες μου και δεν έδιναν βάση κτλ... -
-Μα είναι δυνατόν;Μαντινάδες σας και δεν έδιναν βάση; θυμάστε κάποια να μου πείτε;
-Φυσικά: Στεφάνι της πρωτομαγιάς...ποτέ δε καμαρώνω...γιατί εγώ αγκάθινο...φορώ όλο το χρόνο...
-Πω πω κυρία Φρόσω...πλάκα κάνετε;είναι υπέροχη μαντινάδα…
-Δε με πειράζει αυτό γιατί με έκανε να πεισμώσω να γίνω πιο δυνατή...ήρθε στιγμή που είπα τέλος δεν ξαναγράφω αλλά έδειξα δύναμη και συνέχισα...
-Και καλά κάνατε...δικαιωθήκατε.
-Πείτε μου την πρώτη σας πια δισκογραφική δουλειά το πρώτο τραγούδι που μελοποιήθηκε και ξεκίνησε το ταξίδι στ' όνειρο...
-Η "ΑΓΡΙΑ ΒΙΟΛΑ¨ εκεί ένιωσα υπέροχα…
-Τι είναι για εσάς η μαντινάδα;
-Μαντινάδα είναι ένα δεκαπεντασύλλαβο με ολοκληρωμένο νόημα μέσα απ το οποίο δημιουργείς μια ιστορία κι εκφράζεις ένα συναίσθημα... ΦΩΘΙΑ ΚΡΑΤΤΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ...ΚΑΙ ΚΟΦΤΕΡΟ ΜΑΧΑΙΡΙ...ΚΙ ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΤΟΥ Π' ΑΓΑΠΑ...ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΟ ΤΑΙΡΙ...ΟΤΑΝ ΥΜΝΟΥΝ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ...ΠΡΟΔΟΤΗ ΤΟΝ Ε ΛΕΩ...ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΜΟΥ...ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΓΑΠΗ ΚΛΑΙΩ
-Πείτε μου ποιά μαντινάδα είναι αυτή που σας έχει σημαδέψει;
ΣΑΝ ΑΜΑΡΤΙΑ Σ'ΓΑΠΩ...ΑΠΟΥ ΚΡΥΦΗ ΤΗ ΛΕΝΕ...ΧΕΙΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ...ΜΟΝΟ ΤΑ ΜΑΘΙΑ ΚΛΑΙΝΕ...
-Βιβλίο σκέφτεστε να γράψετε;
-Ναι, έχω κάνει την αρχή...όχι για να προβληθώ ή να κάνω παρουσιάσεις κτλ απλά για να μείνουν γραμμένα κάπου όλα αυτά συγκεντρωμένα...
-Χρήματα έχετε βγάλει απο αυτό;
-Οχι,δεν πληρώνομαι για να δώσω στίχους...δίνω απο καρδιάς εκεί που νιώθω οτι αξίζει…
-Φιλίες έχετε κάνει στο χώρο αυτό;
-Φυσικά,καλές και καρδιακές φιλίες...
-Εχετε κάνει μεγάλες συνεργασίες έτσι;
-Ναι, και με τιμά να έχουν στίχους μου ονόματα όπως: Σκουλάς,Μεσσαριτάκης,Αλεξάκης Κώστας,Σαριδάκης Κώστας,Ματαλλιωτάκης Αντώνης,Νικολάου Γιάννης,Παπαδόπουλος Χρήστος,Ζερβάκης Γιώργος,Στιβακτάκης Χρήστος,Ζαχαριουδάκης Βαγγέλης,Κακλής ο συχωρεμένος,Φραγκιαδάκης Μιχάλης,Πυθαρούλης Βαγγέλης,Πετσάκης,Γιακουμάκης Γιωργης, και τόσοι άλλοι συγνώμη αν ξέχασα κάποιον...
-Η κρητική μουσική σήμερα; πώς την κρίνετε;
-Πολύ καλή,εξελίσσεται,υπάρχουν αξιόλογοι νέοι καλλιτέχνες και νέα παιδιά που ακολουθούν την παράδοση.Χαίρομαι γι' αυτό
-Εχετε γράψει και πολιτικό τραγούδι και τραγούδι αφιερωμένο σε ήρωα πιλότο,έτσι δεν είναι;
-Ναι,έβλεπα καταστάσεις και μου 'βγαιναν κατά καιρούς λόγια που όταν ενώθηκαν έκαναν ένα υπέροχο τραγούδι..."ΓΕΦΥΡΕΣ" και το άλλο για τον πιλότο που χάθηκε το "ΙΚΑΡΟΣ" με μουσική του Νικολάου κι ερμηνεία του Σκουλά.
-Με τον Σκουλά η πρώτη επαφή;
-Ναι ήταν μετά τη συναυλία του το Ηρώδειο που πήγα να του δώσω συγχαρητήρια κι ένα στίχο που είχα γράψει για 'κείνον...
-Πώς καταλήγουμε; μετά απο όλα αυτά τα χρόνια; έχετε κάνει επιτυχίες έχετε δικαιωθεί έχετε κάνει αυτό που αγαπήσατε…
-Δε νιώθω οτι έχω κάνει κάτι αλλά γι' αυτό το λίγο που έχω κάνει είναι σημαντικό για 'μένα...
-Κυρία Φρόσω,χάρηκα τόσο πολύ που τα είπαμε...είστε υπέροχος άνθρωπος,γράφετε απίστευτα όμορφα και είστε και πολύ όμορφη με καθαρό βλέμμα και χαμόγελο…
-Δημητρούλα μου, κι εγώ χάρηκα εύχομαι η φιλία που μόλις ξεκίνησε να έχει δρόμο...Καλή επιτυχία σε οτι κάνεις...
Στίχοι: Φρόσω Γιατρομανωλάκη
Μουσική: Γιάννης Νικολάου
1. Βασίλης Σκουλάς
Στα ψηλά να πετάς δίχως φόβο
είχες μάθει χρυσέ αετέ
απ'τα ύψη να βλέπεις τον κόσμο
του Αιγαίου το χρώμα το μπλε.
Να διασχίζεις τα νέφη να τρέχεις
λεφτεριά στους αιθέρες να βρεις
η βροχή στα φτερά σου να πέφτει
και να φεύγεις στο φως αστραπή.
Απ’ της μοίρας ο ήλιος ξεχνιέται
και αλλάζει μια μέρα τροχιά
και σε βρίσκει η φλόγα και πέφτεις
στα γαλάζια της Κρήτης νερά.
Στους εχθρούς να σκορπίζεις το τρόμο
να παλεύεις για λέφτερη γη
την πατρίδα να σκέφτεσαι μόνο
η ψυχή σου γαλήνη να βρει.
Στα ψηλά να πετάς δίχως φόβο
είχες μάθει χρυσέ αετέ.
Μουσική: Γιάννης Νικολάου
1. Βασίλης Σκουλάς
Στα ψηλά να πετάς δίχως φόβο
είχες μάθει χρυσέ αετέ
απ'τα ύψη να βλέπεις τον κόσμο
του Αιγαίου το χρώμα το μπλε.
Να διασχίζεις τα νέφη να τρέχεις
λεφτεριά στους αιθέρες να βρεις
η βροχή στα φτερά σου να πέφτει
και να φεύγεις στο φως αστραπή.
Απ’ της μοίρας ο ήλιος ξεχνιέται
και αλλάζει μια μέρα τροχιά
και σε βρίσκει η φλόγα και πέφτεις
στα γαλάζια της Κρήτης νερά.
Στους εχθρούς να σκορπίζεις το τρόμο
να παλεύεις για λέφτερη γη
την πατρίδα να σκέφτεσαι μόνο
η ψυχή σου γαλήνη να βρει.
Στα ψηλά να πετάς δίχως φόβο
είχες μάθει χρυσέ αετέ.
Στίχοι: Φρόσω Γιατρομανωλάκη
Μουσική: Γιώργος Ζερβάκης
1. Βασίλης Σκουλάς Φωνητικά: Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Γεράκια πέσανε στη γη
και οι λαοί χωρίς φωνή έγιναν οδοιπόροι.
Και θλίβεται ο ουρανός
που της δικαίωσης το φως γίνεται μοιρολόι.
Πώς να γυρίσω τα νερά σε αντίθετη πορεία
να ξαναχτίσω γέφυρες που είχαν ιστορία.
Να ξανατρέξουν με ορμή και τα ξερά ποτάμια,
να ξεδιψάσουν τα πουλιά απ’ της φωτιάς τη λαύρα.
Μικρή πατρίδα μου εσύ
στου παραλόγου τη σκηνή όμηρο σε κρατούνε.
Σε ορίζουνε χίλια θεριά
και λαβωμένα τα πουλιά φεύγουνε να σωθούνε.
Πώς να γυρίσω τα νερά σε αντίθετη πορεία
να ξαναχτίσω γέφυρες που είχαν ιστορία.
Να ξανατρέξουν με ορμή και τα ξερά ποτάμια,
να ξεδιψάσουν τα πουλιά απ’ της φωτιάς τη λαύρα.
[ Ποτέ δε θα καταλάβω
γιατί ακόμα και ο αέρας που αναπνέω
μ’ ανατριχιάζει αδερφέ μου, σε αυτό τόπο,
σε αυτά τα χώματα είναι οι μυρωδιές μου.
Δε γκρεμίστηκαν οι γέφυρες,
μερικές πέτρες πήρανε αδερφέ μου,
μερικές πέτρες. ]
Να ξανατρέξουν με ορμή και τα ξερά ποτάμια,
να ξεδιψάσουν τα πουλιά απ’ της φωτιάς τη λαύρα.
Μουσική: Γιώργος Ζερβάκης
1. Βασίλης Σκουλάς Φωνητικά: Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Γεράκια πέσανε στη γη
και οι λαοί χωρίς φωνή έγιναν οδοιπόροι.
Και θλίβεται ο ουρανός
που της δικαίωσης το φως γίνεται μοιρολόι.
Πώς να γυρίσω τα νερά σε αντίθετη πορεία
να ξαναχτίσω γέφυρες που είχαν ιστορία.
Να ξανατρέξουν με ορμή και τα ξερά ποτάμια,
να ξεδιψάσουν τα πουλιά απ’ της φωτιάς τη λαύρα.
Μικρή πατρίδα μου εσύ
στου παραλόγου τη σκηνή όμηρο σε κρατούνε.
Σε ορίζουνε χίλια θεριά
και λαβωμένα τα πουλιά φεύγουνε να σωθούνε.
Πώς να γυρίσω τα νερά σε αντίθετη πορεία
να ξαναχτίσω γέφυρες που είχαν ιστορία.
Να ξανατρέξουν με ορμή και τα ξερά ποτάμια,
να ξεδιψάσουν τα πουλιά απ’ της φωτιάς τη λαύρα.
[ Ποτέ δε θα καταλάβω
γιατί ακόμα και ο αέρας που αναπνέω
μ’ ανατριχιάζει αδερφέ μου, σε αυτό τόπο,
σε αυτά τα χώματα είναι οι μυρωδιές μου.
Δε γκρεμίστηκαν οι γέφυρες,
μερικές πέτρες πήρανε αδερφέ μου,
μερικές πέτρες. ]
Να ξανατρέξουν με ορμή και τα ξερά ποτάμια,
να ξεδιψάσουν τα πουλιά απ’ της φωτιάς τη λαύρα.
Στίχοι:Φρόσω Γιατρομανωλάκη
Μουσική: Βαγγέλης Πυθαρούλης
Πόσα με το νου ταξίδια,κάνω μα ποτέ δε σ ' είδα
πόσες θάλασσες του κόσμου,πέρασα για σένα φως μου
Σ όποια μέρη και να φτάνω,όνειρο μου εσένα ψάχνω
Ποιο Θαλασσινό αγέρι,πίσω θα σε ξαναφέρει
χρόνια τώρα περιμένω,όνειρο μου αγαπημένο
σε ποιανού γιαλού την άμμο ,σ αγαπώ να γράψω απάνω
Χρόνια τώρα ταξιδεύω,και στη σκέψη μου σε φέρνω
μες στη θάλασσα του πόνου,μιά χαρά ζητώ του χρόνου
και γυρεύω μες στο δάκρυ ,τη χαμένη μας αγάπη
ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΗΜΕΡΑΣ Μουσική: Βαγγέλης Πυθαρούλης
Πόσα με το νου ταξίδια,κάνω μα ποτέ δε σ ' είδα
πόσες θάλασσες του κόσμου,πέρασα για σένα φως μου
Σ όποια μέρη και να φτάνω,όνειρο μου εσένα ψάχνω
Ποιο Θαλασσινό αγέρι,πίσω θα σε ξαναφέρει
χρόνια τώρα περιμένω,όνειρο μου αγαπημένο
σε ποιανού γιαλού την άμμο ,σ αγαπώ να γράψω απάνω
Χρόνια τώρα ταξιδεύω,και στη σκέψη μου σε φέρνω
μες στη θάλασσα του πόνου,μιά χαρά ζητώ του χρόνου
και γυρεύω μες στο δάκρυ ,τη χαμένη μας αγάπη
Σα ντη βδομάδα τω παθώ
Ολ' η ζωή μου μοιάζει
Κι αντί για χάδι, αγκάθινο
Στεφάνι μ' αγκαλιάζει
Μη μου ζητάς το χωρισμό
Γιατί μπορεί να φτάσω
Στη ν-τρέλα γή στο θάνατο
Παρά να σου ξεχάσω
(Δήμητρα Ψιμουλάκη)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου