«Με τα πολλά και τα λίγα αποφασίσαμε σαν ζευγάρι και σαν όντα ξεχωριστά έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Μπουχτίσαμε και επιλέξαμε αλλαγή στους ρυθμούς της πόλης, με την τόση καταστροφολογία, την μιζέρια, την άχρηστη πληροφορία και το βρώμικο σύστημα.
Έτσι από επιλογή και όχι ανάγκη ναυαγήσαμε στο νησί της Καλυψώς, την Γαύδο, το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης. Μέχρι να συνέλθουμε και να εναρμονιστούμε με την φύση μας πήρε καιρό, σαν πολιτισμικό σοκ σαν ένα τζετ λαγκ. Πώς να μη χρειάζεσαι χρόνο όταν έχεις μάθει στα εύκολα και έτοιμα πακέτα που μας προσφέρει η δήθεν σύγχρονη ζωή μας;». Με αυτές τις παραπάνω φράσεις, η Ευτυχία και ο Κωστής, μοιράζονται τις σκέψεις τους και την απόφασή τους να «ξεβολευτούν» από τις ανέσεις της πόλης και να ζήσουν στην ακριτική Γαύδο.
«Η ζωή εδώ άλλαξε γιατί άλλαξαν οι προτεραιότητές μας.
Βασικό είναι το νερό, το οποίο το συλλέγουμε από το πηγάδι που υπάρχει στην παραλία κάθε 2 με 3 μέρες. Τα μαγειρέματα γίνονται στη φωτιά και ποιοτικός χρόνος αρκετός υπάρχει για τον καθένα χωριστά και για τους δύο μαζί.
Προστατεύουμε την φύση γιατί εξαρτιόμαστε από αυτή και γιατί, άλλωστε, φύση είμαστε και εμείς.
Δεν κόβουμε ζωντανά δέντρα παρά μόνο όσα είναι χάμω για να τα χρησιμοποιήσουμε.
Προσπαθούμε η παρουσία μας στη φύση να είναι όσο το δυνατόν πιο διακριτική.
Δεν επιβαρύνουμε το περιβάλλον με χημικά, πλαστικά, σαπούνια. Προτιμούμε να πλύνουμε τα πιάτα στην άμμο με τα βοτσαλάκια και τα κοχυλάκια της θάλασσας.
Φροντίζουμε τις πηγές και τα πηγάδια της παραλίας γιατί χωρίς νερό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Η μέρα περνάει όμορφα και δημιουργικά, το τοπίο άχρονο, χωρίς άγχος, μας προλαβαίνει και δεν φτάνουν οι ώρες της ημέρας μερικές φορές για να κάνεις όσα θέλεις.
Το νησί της λήθης είναι, άλλωστε. Μέχρι και ο πολυμήχανος Οδυσσέας ξεχάστηκε και έμεινε εδώ 7 χρόνια και τώρα μπορούμε να καταλάβουμε γιατί.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο εδώ, όλα τα εκτιμάς διαφορετικά πιο απλά, πιο σοφά.
Οι πληροφορίες δεν υπάρχουν, αυτοκίνητα δεν υπάρχουν, ούτε ρεύμα και το συναίσθημα το αντιλαμβάνεσαι 100 τις 100.
Είτε είναι χαρά, είτε είναι λύπη είτε είναι οτιδήποτε το νιώθεις πιο δυνατό, πιο καθαρό χωρίς να παρεμβαίνει τίποτα.
Η κάθε μέρα είναι διαφορετική, εκτός δηλαδή από τα απαραίτητα που είναι το μαγείρεμα και η συγκομιδή νερού.
Η ανατολή και η δύση μοναδικές κάθε μέρα, εδώ γεύεσαι τον χωροχρόνο διαφορετικά. Είναι πολλές φορές που δεν μπορείς να διαχειριστείς την διαφορετική μέρα, ιδίως στην αρχή που είσαι συνηθισμένος και εγκλωβισμένος στους ρυθμούς της πόλης.
Το νησί μαγικό, οι παραλίες ξενοδοχεία εκατομμυρίων αστέρων. Σεληνιακό το τοπίο τις ημέρες της πανσελήνου τόσο μαγικό που δεν χρειάζεσαι φακό. Έχεις φυσικό φως το φεγγάρι που βλέπεις μέχρι και την σκιά σου με φόντο το μαύρο. Καταπληκτικό λες και κάποιος έχει πατήσει τον διακόπτη και διαχέεται παντού φως.
Τα κέδρα μορφές μαγικές, μικρά και μεγάλα στέκονται άκαμπτα στο νησί της λήθης εκατομμύρια χρόνια περιτριγυρισμένα από πεύκα, θυμάρι, θρούμπι, λαδανιές και ένα σωρό άλλα βοτάνια.
Δυστυχώς, όμως, όπως σε όλα τα παραμύθια, πάντα υπάρχει ένας κακός και σε αυτό το υπέροχο νησί ο κακός είναι το κράτος-πρόνοια.
Οι άνθρωποι εδώ είναι ξεχασμένοι από το κράτος-πρόνοια. Γιατρός μόνιμος δεν υπάρχει, τον χειμώνα υποφέρουν από τις αντίξοες συνθήκες και έτσι απλά αυτούς τους ακρίτες εδώ τους έχουν αφήσει στην μοίρα τους. Οι κάτοικοι ως επί το πλείστον είναι ψαράδες, κτηνοτρόφοι και ασχολούνται με τον τουρισμό.
Πόσο θα επηρεάζονταν από τα χημικά της Συρίας, πόσο θα τους καταστρέψει μεταγενέστερα..;
Πουθενά δεν υπάρχει δίκαιο.
Πόσο έχουμε αφήσει να μας αλλάξουν την ζωή.
Τα πράγματα είναι απλά και τα έχουμε κάνει πολύπλοκα, αλλά τελικά αυτά τα απλά είναι που μας ευφραίνουν το μυαλό και την καρδιά.
Εμείς, ως καλλιτέχνες και οι 2, έχουμε στα σχέδιά μας να παρουσιάσουμε μια τριλογία για τα ιερά δέντρα της Ελλάδος που είναι η ελιά, ο πλάτανος και ο κέδρος.
Αρχίζουμε με τον κέδρο που είναι προς εξαφάνιση. Οφείλουμε να το παρουσιάσουμε κυρίως στα μικρά παιδιά για να τα ευαισθητοποιήσουμε.
Το φωτεινό πνεύμα, το καθαρό μυαλό, η ανοιχτή καρδιά και το υγιές κορμί είναι όσα προσπαθούμε να μας χαρακτηρίζουν.
Με αγάπη και εκτίμηση από το νησί της λήθης!!!
Ευτυχία – Κωστής»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου